GÖLGENİN ARDINDAKİLER

2. BÖLÜM

Uçsuz bucaksız denizler kadar uzak

Gözümü açtığımda yatağıma nasıl geldim hiç hatırlamıyorum
Dün gecenin verdiği yorgunluk la uyuya kalmışım herhalde
Yatağımdan doğrulup banyoya gittim duş alıp kendime gelmem gerek

Aşağıya indiğimde annem yine masayı donatmış

Günaydın kızım

Günaydın, birinin mi bekliyoruz

Hayır bizim için hazırladım

Güzel görünüyorlar

Gel otur ben çayları koyayım

Yardım edeyim mi

Bu ekmekleri masaya koysan hiç fena olmaz bende çayı getireyim

Tamam, ha bu arada babam nerede

Baban erkenden işe gitti bir davası varmış acil çağırdılar

Onu özlüyorum eskiden hep bizimle ilgilenirdi ama şimdi doğru düzgün yüzünü bile göremiyorum

Biliyorum bende bu durumdan şikayetçiyim ama işi gereği çok yoğun savcı olmak kolay değil bizim için uğraşıyor ben varım yoksa benden sıkıldı mı

Yok anne olurmu öyle şey

Okulun ilk günü nasıl geçti dün hiç konuşamadık

Sıkıcı

Annemle birlikte güzel bir kahvaltı yaptık uzun zamandır bu kadar iyi hissetmemiştim

Baban evde olmadığı için çantamdan biraz para al taksiyle okula gidersin

Param var anne gerek Yok

Dikkatli git

Tamam

Çantamı alıp çıktım acaba okula yürüyerek mi gitsem kolumdaki saate baktım daha dersin başlamasına bir saat var masmavi gökyüzü birden kapkara bulutlarla kaplandı yağmur yağacak galiba adımlarımı hızlandırıp dar sokaklardan ilerledim tuhaf sesler duyunca durdum birileri birşeyler konuşuyorlardı sesin geldiği yöne sessizce ilerledim bu ses bana biryerler den tanıdık geliyor ilerledikçe daha net duyuyordum sesleri

Malları benim evin altında ki mahsene götürün orada güvende olurlar

O ses o çocuğun sesiydi adı neydi ya hoca ne diye seslenmiş ti uzay aynen uzayın sesiydi bu sesleri net duya bilmek için kafamı duvarın köşesinden sarkıttım ve uzayla göz göze geldik o lacivert gözleri birden koyulaşma ya başladı korkudan elim ayağım birbirine dolandı arkama bakmadan koşmaya başladım bilmediğim sokakları nefes nefese geçerken birden önüme iki kişi çıktı arkama döndüğümde o da oradaydı uzay dar sokakta kapana kısılmıştım bağırsam kimse duyamaz

Ağır adımlarla bana yaklaşıyordu yaklaştıkça kalbim göğsümden çıkacakmış gibi atıyordu o bir adım ileri ben bı adım geri atıyordum en sonunda sırtım duvara dediğinde artık kurtuluşum yoktu burada beni öldürecekler ve kimsenin haberi olmayacak yanıma yaklaştı elleriyle boğazımı sıktı elli tenime değince tüylerim diken diken oldu bu zamana kadar hiç böyle hissetmemiştim gözlerim onun lacivert gözlerini bulduğunda anlayamadığım bir kıpırtı oluştu içimde sanki gözlerinde kayboldum yüzünü yüzüme yaklaştırdı nefesini hissedebiliyorum

Bizden bu duyduklarından sonra öylece kaçıp kurtulacağını mi zanettin ufaklık

Nefes alamıyorum

Canım acıyordu o kadar sıkıyordu ki gözlerimden yaş akmaya başladı  sanki oracıkta öldürmek istiyor gibi

Bir arkadaşı uzay bırak başımıza bela almayalım

Ellerini boğazımdan çekince öksürerek yere yığıldım zor nefes alabiliyordum

Diyelim ki seni burada öldürdük ne olucak o çok sevdiğin baban arkandan iki üç gün yas tutar sonrada unutup gider bizim konuştuklarımızı duyman senin sonunu getirecek

Kimseye anlatmam söz veriyorum

Sesli bir kahkaha attı bakın ufaklık kimseye anlatmayacakmış söz veriyormuş

Abi polis kaç

Siren sesleri yaklaşmaya başlayınca uzay yüzüme baktı

Bu burada kalmayacak ufaklık