:"Пак Сонхүн гэж хэн билээ?"
-"Үхчихсэн хүн. . . ."
:"Чи хэн билээ?"
-"Кан Юүжин. . . Эмчлэгдэж буй өвчтөн."
:"Сайн байна."
Өрөөний саарал хаалга хаагдахад эмч гэгч нэгэн сувилагчид хэдэн үг чулуудах аж.
:"Эмчилгээ нь амжилттай.Химийн эмчилгээнд нь оруулаад эмийг нь уулгаад унтуул.Орой би өөрөө ирж шалгах учраас алга болсон эмээ уугаагүй зэрэг ямар ч асуудал байсан чамтай тооцоо бодно.Бас бусад өвчтөнгүүд шиг хамаагүй ярилцах хэрэггүй."
Ийн хэлсэн даруйд шинэхэн сувилагч охиныг эмчилгээнд нь дагуулж явах аж.
:"Яагаад энд ирсэн юм?"
-"Мэдэхгүй. . . Гэхдээ эмч хэлэхдээ намайг өвчтэй гэсэн,бас хайртай хүнийг минь үхчихсэн намайг түүний булшны чулууг тэвэрч амьд гэж итгэдэг гэж хэлсэн."
:"Хайртай хүнийг чинь хэн гэдэг байсан юм?"
-"Пак Сонхүн.Тэр намайг гараа зүсэхийг хараад их уурладаг байсан.Тэгээд би гараа зүсэхээ больчихсон. . . ."
Охины нүднээс нулимс дусах ч тэр үүнийг үл мэдрэх шиг.
-"Тэр үнэхээр үхчихсэн юм уу?"
:"Үгүй ээ.Тэр чамтай хамт байгаа. . . ."
_____________________________________
YOU ARE READING
Чамаас хагацах 2453 хоног /Дууссан/
Short Story"Чамд дассан нэг хором,Чамаас хагацах 2453 хоног." :"Хэзээ ч өөрийгөө өвтгөх зоригтой байж болохгүй шүү.Чи өвдөлт л мэдэрнэ үү гэхээс зоригтой болохгүй!" -"Гэхдээ энэ өвддөггүй.Зүгээр л жаахан цус гарна улайна.Тэгээд л болоо.Бас энэ зориг шаарддаггү...
