Suriyeli

Alika Evden Gidiyor!

Yağmurun şarıltısı kız kardeşim Mülhime'yi uyandırmıştı.Hafif yeşile çalan gözlerini bana dikmiş ağzına da bir şarkı tutturmuştu.Bu arada Tekmil'in odaya geldiğini duydum.Mülhime ile birşeyler konuşuyolardı fakat ne konuştuklarını tam olarak çıkaramadım. Tekmil'in odadan çıktığını farkedip hemen ayağa kalktım üstümü giyinirken Mülhime aynaya dalıp gitmiş kimbilir aklından neler geçiriyordu. Ona seslendim ama bi karşılık alamayınca kestim. O an benimde hatırıma nedense eski komşunuz Zülfikar bey geldi. Bu adam insanlardan uzak yaşamayı seven , hafif toplu göbekli bir beydi. Oldukça çekici görüntüsünü hala aklımdan çıkaramam. Ama en çok dikkatimi çeken tarafı ise yüzündeki yanık izi olmuştur. Kendisinin babamla pek bir münasebeti yoktur , bunun sebebinin onunda babamın karakterinden benim gibi nefret ettiği olarak algılamak istemişimdir hep. Çünkü o beyi nedendir bilmem hep kendime yakın hissettim. Onun da benim gibi buz mavisi gözleri vardı ve gerçekten ona oldukça yakışıyordu. Bir akşam bize yemeğe geldiler , yemekte babamla bir tartışma yaşadılar , ama benim dikkatimi çeken taraf onun yemek boyunca öksürmesiydi. Çok kısa bir süre geçtikten sonra Zülfikar Bey e içimde bir hayranlık oluşmaya başladı. Duruşu , gülüşü , bakışları Ey Allah'ım nelerle sınıyorsun beni!
Eğer bu duyulmuş olsaydı belkide son günlerimi yaşayışım olacaktı. Yine bir akşam Zülfikar Beyin evinden bağırış sesleri gelmeye başladı. Merak edip pencerenin dibine gittim tülü aralamadan bakmaya çalışıyordum. Bir kadın ve bir çocuk vardı yanında ben meraklar içinde evde oradan oraya yürüyordum. Acaba bu kadın kimdi ? Çocuk kimdendi? Ve benim Zülfikar'mın evinde ne işleri vardı? Bu saatte nereye gidiyolardı ?
Tüm bu sorular aklımı kurcalarken ertesi sabah Zülfikar Beyin taşındığını öğrendim , daha doğrusu firar ettiğini...

Yorumlarınızı esirgememenizi rica ediyorum çünkü ilk hikayemde benim için çok özel bi yere sahip olucaklar :))))