"အချစ် မောင်တို့လက်ထပ်ပြီးရင်
ကလေးနှစ်ယောက်...ယူကြရအောင်
သားလေးကိုMoonလို့ပေးမယ် သမီးလေးကိုတော့Starလို့ပေးကြရအောင်...နော်"
ထို့သို့ပြောတော့ရင်ခွင်ထဲကကောင်လေးကရယ်သည်
"မောင်ရယ် ငါကယောကျာ်းလေးလေ
ဘယ်လိုလုပ်ပြီးမွေးလို့ရမှာလဲ?"
"မွေးမယ်ဆိုမွေးလို့ရပါတယ်အချစ်ရယ်
အဲ့ကြောင့်မို့ အခုမောင်တို့"
မောင်ကပြောရင်းပုခုံးသားတို့ကိုနမ်းလာတာကြောင့်
ဘယ်ဆီက်ိုဦးတည်နေမှန်းကျွန်ေတာ်သိသည်
"ဟာ....မောင်နော်
ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေကွာ..ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ"
ရင်ခွင်ထဲမှာအကောင်ပေါက်လေးကရှက်လွန်းလို့ထင်ပါရဲ့
နားဖျားလေးတွေတောင်ရဲလာတယ်
"အင်းးမောင်ကညစ်တ်ီးညစ်ပတ်တွေပြောရတာကိုကြိုက်တာကိုးးး"
"ဟွန့်...ဒီဘဲကြီးကွာ နှာဗူးကြီး"
"ဘာ...ဘာပြောလိုက်တယ်...အချစ်နော်
မောင့်ကိုခွင့်ပြုမယ်မလားဟင်"
ချစ်ရသူကတောင်းဆိုလာတော့လဲငြင်းနိုင်မှာတဲ့လား...မောင်ရယ်
ဖြည့်ဆည်းပေးချင်ပါတယ် ကိုယ်ပေးနိုင်တာ အချစ်ရယ် ဒါရယ်ပဲရှိတာလေ
အင်း...မှတ်မိပါသေးတယ် ချစ်ရသူရဲ့ပြုနုသမျှကအံကိုကြိတ်ပြီးခံစားခဲ့ရတဲ့ june4ရက်လေးကို
ဒီနေ့မောင်နဲ့ကျွန်တော်ရဲ့3နှစ်ပြည့်anniversaryလေး
ပျော်ရွှင်စရာတွေပြည့်နှက်နေရမယ့်နေ့လေးမှာ မောင်ကငါ့စီကိုဝမ်းနည်းစရာတွေသယ်ဆောင်လာခဲ့တယ်
"ငါတို့လမ်းခွဲကြရအောင်"
"မောင် အချစ်ကိုမစနဲ့နော်
ဒီနေ့ကဘာနေ့လဲဆိုတာမှတ်မိတယ်မလား
ဟီးးးငါတို့ရဲ့လက်တွေတွဲလာတာအခုဆို၃နှစ်ကြိီးများတောင်ရှိပြီနော်"
တစ်ဖက်ကပြောနေပင်မဲ့
ကျန်တဲ့တစ်ဖက်ကတော့ဘာစကားသံမှထွက်မလာ
"မောင်"
"အင်းးးးးငါတို့လမ်းခွဲကြရအောင်လို့"
မောင်ဘက်ကအတည်ပြောနေတဲ့ပုံပေါက်တာကြောင့်
မျက်ရည်တွေကဝေ့တက်လာခဲ့တယ်
