ကိုရီးယားမှာ Top 1 အဖြစ်ရပ်တည်နေတဲ့ Jeon Companyရဲ့ CEO ဂျောင်ကုဟာ အရာရာမှာတိကျပြက်သားသလောက် သူ့အသည်းကျော် ကလေးလေးနဲ့ပတ်သက်ရင်တော့ အမြဲတမ်း အရှူံးပေးထားပါတယ်
10နှစ်ကျော်ငယ်တဲ့ သူ့အသက်လေးကို အရမ်းလည်းချစ်ပါတယ်
လက်ထပ်ထားတာ၂နှစ်လောက်ရှိပြီဖြစ်သော်လည်းခုထိ အချစ်ရော့တဲ့နေ့ဟူ၍မရှိ ပိုတိုး၍သာချစ်လာရတယ်
*ဦးရေ ဦး ဘယ်ရောက်နေတာလည်း ကလေး ခေါ်နေတယ်လေဗျာ*
ကုတင်ပေါ်မှာစောင်တွေနဲ့လုံးထွေးနေသောအကောင်ပေါက်လေး မျက်လုံး၂လုံးဖွင့်တာနဲ့စရှာတာကသူ့ယောက်ျားဦးကိုသာ
ဂျောင်ကုကလေးအသံကြားတာနဲ့ မနက်စာစားဖို့ပြင်နေတဲ့ ထမင်းကြော်အိုးကို ဘေးချကာ
အပေါ်ထပ်အမြန်ပြန်တက်လာရတော့တယ်
*ကလေးငယ်နိုးပြီလား ဦးမနက်စာပြင်နေတာ*
*ဟင့်ဟင့် ဦးက ကလေးနိုးချိန် အနားမရှိတော့ဝမ်းနည်းတာပေါ့လို့ဟင့်*
*မငိုပါနဲ့ ဦးက ကလေးအတွက်မနက်စာပြင်နေတာလေ*
*ကလေးနိုးမှပြင်လည်းရတာကို ဟင့်
ဦးကကလေးစကားကိုဆိုနားမထောင်ဘူး
မနက်တိုင်းပြောနေလည်း ဒီတိုင်းပဲဟင့်**ကလေးမျက်ရည်တွေကတန်ဖိုးကြီးပါတယ် မငိုပါနဲ့နော် ဦးခံစားရလို့ပါ
ကလေးမှာအစာအိမ်ရှိတယ်လေ နိုးလို့ ဗိုက်စာရင် အချိန်မမှီမှာဦးဆိုးတယ်လေ ဒါကြောင့်ကြိုပြင်ထားရတာပါစိတ်မကောက်နဲ့နော်ကလေး**ဦးကပြောလိုက်ရင် ဒီတိုင်းပဲ ကလေးကို ကလေးလို မဆက်ဆံလို့မရဘူးလားဟင်
ကလေးအသက်၂၀ဖြစ်နေပြီလို့**ဟောကြည့် ကလေးလို မဆက်ဆံနဲ့သာပြောတာ ကလေးကိုယ် ကလေးကြ ကလေးလို့သုံးနေပြီးတော့*
*ဒါကအကျင့်ပါနေလို့လေ ကလေးလည်း ဦးကိုတခါလောက်တော့ ကလေးလက်ရာလေးစားစေချင်ပါတယ်*
*မလုပ်ပါနဲ့ခလေးရယ် ဦးက ကလေးရဲ့ လက်နုနု လေးတွေကို ဘာမှတောင်ကိုင်စေချင်တာမဟုတ်ဘူး*
*ဦးက ကလေးကို ၁၀လ သားလေးမှတ်နေတာလား*
*မဟုတ်ရပါဘူးကွာ ဦးက ကလေးကိုမပင်ပန်းစေချင်လို့ပါ*