Gökyüzünün elleri yoktu gözyaşlarımı silecek,
İçimde büyüyen sensizlik boşluğunda yaralarımı sarabilecek kimse yoktu.
Çığlıklarım senin adını haykırmak için çırpınırken,
Beni sessizliğe mahkum eden dilsizliğime de çare yoktu.
Gitme diyemedim sana.
Biliyordum ki; gitme deseydim istediğinden değil, mecburiyetten kalacaktın yanımda.
Ama ben istedim ki sen benimle olmayı seçtiğin için yanımda ol.
Ben önündeki engelin değil; yüreğindeki en büyük destekçin olmak istedim.
Ne kadar sana olan sevdama esir etsem de kendimi;
Yolundan çekilerek seni istediğin geleceğe koş diye özgür bıraktım.
Sevmek güzeldi, gözlerinde kaybolmak, delice sevişmek özeldi.
Ama bitti...
Bitmeyen bir ben kaldım, ama en acılı günler geçti.
O yüzden hoşçakal sevgili.
