The heroes of the state (NL)

Hoofstuk 11

*de volgende dag*
*iedereen zit lekker in de eetkamer te ontbijten behalve tyler die zit in de kamer alleen, alicia ziet hem denkt even na en gaat naar hem toe*
Alicia:hey
*Tyler kijkt even op* kom je weer bewijzen hoe goed je bent
Alicia:je kan ook eens aardig zijn
*Tyler lacht even nep alsof het belachelijk is schud z'n hoofd en is bezig met z'n hand beschermers* Alicia:ik stop veel moeite in dit weet je
Tyler:gefeliciteerd
Alicia:je kan dankbaar zijn
Tyler:voor wat?
Alicia:je deze kans te geven om je leven te verbeteren.
Tyler:wat wil je verbeteren
Alicia:je nutteloze leven
Tyler:je weet niks over mijn leven
Alicia:het was vast niet heel interessant
*Tyler kijkt op en staat op en kijkt dr aan*je kan m'n leven niet verbeteren. met niets. je kan niet iets beter maken wat er niet is* wilt weg lopen maar Alicia pakt z'n arm vast* hoe bedoel je?
Tyler:gaat je niks aan
Alicia:ik wil je echt helpen maar als jij zo eigenwijs blijft kan ik er niks aan doen, ik wilde jou*ze wordt dan onderbroken door hem*
Tyler:waarom wilde je me überhaupt! niemand wilt mij! m'n ouders niet mijn zusjes broertjes niet mijn ex vriendin niet niemand niet! jij wilt me niet ik ben handig voor je, dat is in mijn aanzicht iets heel anders *krijgt steeds meer tranen en met pijn gezegd*
*Alicia kijkt m geschrokken aan* iedereen heeft je verlaten?
*Tyler kijkt dr dan sprakeloos aan kijkt dan weg met tranen in z'n ogen*
Alicia:wanneer hebben je ouders je verlaten?
*Tyler zegt even niks*
Alicia:je kunt me vertrouwen, vertel
Tyler:toen ik 7 was..ze gooide me op straat en hebben me nooit opgehaald
Alicia:wat erg...het spijt me
Tyler:het is oke..ik heb er mee leren leven.
Alicia:mijn ouders hebben me ook achtergelaten, toen ik 10 was, ze gingen op vakantie en heb ze nooit terug gezien. sindsdien heb ik ook leren leven zonder ze
*Tyler kijkt dr dan anders aan dan normaal, minder hatelijk en emotieloos*
Tyler:dus we hebben met het zelfde om moeten gaan...
*Alicia knikt* maar Ik had nog altijd Owen
Tyler:dat is een voordeel
Alicia:had jij iemand?
*Tyler schud stil z'n hoofd en gaat zitten*
*Alicia gaat naast m zitten* we kunnen elkaar helpen, als we elkaar accepteren, en daar moet ik misschien ook wat aan doen
*Tyler kijkt dr aan*ik zal m'n best doen
Alicia:fijn, nou kom, je hebt ook energie nodig *trekt hem overeind en neemt hem mee naar de eetkamer en hij gaat mee en gaan er bij zitten*