Köpeklere kemikleri verip eve dönmüştük Dora beni eve bıraktıkdan sonra duş aldım ve yattım ama uyuyamıyordum gözüme uyku girmiyodu asla bende dışarı çıktım biraz bankta oturdum ve yürümeye başladım saat 2.52'yi gösteriyordu eve dönecektim arkamda bi adam fark ettim sağa döndüm oda döndü sola döndüm oda döndü bi evin etrafında dolaştım ve hep arkamdaydı beni takip ediyordu napıcaktım eve gidemezdim birine haber vermem gerekti ilk aklıma gelen kişi dayım oldu ama o bu saatte uyuyordur ve benim onu uyandırmama kızcağı için onu aramadım acaba Dorayamı haber vermeliydim ama ya oda uyuyorsa diye tereddüt ettim ama yapcak bir şeyim yoktu ve en son Dora'ya bir mesaj yazmaya başladım
Kime:Dora
Dora merhaba bu saatte rahatsız ettiğim için özür dilerim ama yazmak zorunda kaldım yürüyüşe çıkmıştım ve beni birisinin takip ettiğini anladım eve dönemedim ne yapcağmıda bilmiyorum yanıma gelebilir misin?
Ya uyuyorsa ve görmezse o zaman ne yapacaktım 1 dakika sonra çevrimiçi oldu derin bi nefes aldım ve mesajını bekledim hemen geldi
Kimden:Dora
Tabikii hemen anlık konum at geleyim
Ne nasıl atıcaktımki bi anlık nasıl anlık konum atıldığını unutmuştum ama hemen attım
Kimden:Dora
Tamam 5 dakikaya ordayım
5 dakikaya ordayım yazmıştı ama 12 dakika gösteriyordu neyse arabayla gelicekti sanırım
Çok geçmeden doranın arabasını gördüm 5 dakika bile olmamıştı yanıma hemen geldi bende bi bankta oturuyordum
Şu benim arkamdaki siyah maskeli adammı? Dedi
Evet dedim ne yapcaktı hiçbir fikrim yoktu sesini yükselterek konuşmaya başladı
Gel hadi gidelim burdan dedi
Arkasındaki adam gelmeye başladı adam yakınlaştıkça daha çok yaşlanıyor gibiydi dibimize kadar geldi ve konuşmaya başladı
Merhaba siz kimsiniz kızımın yanında ne işiniz var dedi o sırada söze ben girdim
Ne sen benim babam falan değilsin gidermisin buradan
Kızım ne diyosun ya diyip beni ellerimden çekti kendisine doğru ve sırtına aldı ben adamın gözüne elimle oyarken Dora elini çek diye bağırdı ve adama kafa attı evet adama kafa attı ben olduğum gibi yere düştüm ama hemen kalktım ve Dora'yla birlikte arabasına bindik ve eve gittik ben konuşmaya başladım
Dora çok teşekkür ederim ne desem az
Teşekkür etmene gerek yoktu ama iyiki bana haber vermişsin daha kötü şeyler olabilirmiş
Ve ondan sonraki yolda hiçbirşey konuşmadık beni eve bıraktıkdan sonra eniştemin 5 kez aradığını gördüm ve bende eniştemi aradım çaldı çaldı çaldı ve kapandı
Bida aradım yine kapandı bida aradım ve bu sefer meşgul çaldı 10 dakika boyunca bekledim eniştemin aramasını ben aradım ama cevap yoktu saat 4.00'de beni tekrara aradı
-Alo enişte
-Alo kızım, sesi ağlamaklı çıkıyordu
-Annende babanda...
-Evet enişte annemde babamda
-Ölmüş, işte o an hayatımın sonu oldu her şeyin sonu oldu
-Ama
-ne ama
-ama kardeşin yaşıyor
-Nası yaşıyor ya hani kanlar içindeyi
-O kanlar kedi kanıymış ve annenin fularındaki kanda kedi kanıymış
-Ne, sadece ağzımdan bu kelime çıktı başka birşey diyemedim kardeşime hem anne hem baba olacaktım Melike bana annem ve babamdan bir hatıraydı bir mirasdı sanki
-Ben senin kartına para göndereceğim ve sen eskişehire geleceksin tamammı sonra kardeşini alıp geri gideceksin oraya bende istabula taşınıcam ama şunu unutma ki yanında hep ben varım ve dayında var bunu unutma
-Tamam dedim başka bişey diyemezdim ağzımdan hiçbirşey çıkmıyordu hiçbirşey..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşamak mı bu?
Подростковая литератураMerhaba benim adım Melis hayatım İstanbul'a taşınmamla değişti bambaşka bir hayat karşıladı beni eğer Dora olmasaydı ben.. ben bilmiyorum ölür giderdim herhalde..