shifting×tom marvolo riddle

8

profesörün beni çagırmasıyla adımlarımı oraya dogru çevirip yürümeye başladım.Seçmen şapkanın yanına geldigimde
Profesör McGonagall otumamı söyledi
Oturduktan sonra başıma seçmen şapkayı koydular
adeta ortak salonda çıt çıkmıyodu benim hangi binaya çıkacagımı benden daha merak ediyorcasına izliyolardı.

seçmen şapka konuşmaya başladı
"hmm çok zor griyffindor cesareti hufflepuff çalışkanlıgı revanclaw zekiligi slytherin kurnazlıgı bunların hepsini aynı anda taşıyosun ama hırslı, zeki, kurnaz, güçlü ve başarı odaklı olman seni tek bir binaya götürüyor "

"SLYTHERİN"diye bagırdı slytherin binası alkışlamaya ve ıslık çalmaya başladı

aslında böyle bi konuşma beklemiyodum scriptime insanları şaşırtıcak bi konuşma olmasını yazmıştım aklıma gelmemişti
ama bu çok etkileyici bir konuşmaydı

prf.dumbledore "amy slytherin binasın da boş olan bir yere otur yemek bittikten sonra tom sana üniformanı nerden alacagını göstericek"dedi.

peki prf.dedim

ve slytherin binasına dogru yürümeye başladım ve herkesten uzaga en köşeye oturmuş olan tomun karşısına geçtim elindeki günlüge bişeyler yazıyodu başını dahi kaldırma tenezülün de bulunmadı
Tam başka bir yere bakmıştımki herkesin odagı oldugumu fark ettim.

sadece slytherin binası degil bütün ortak salon bana bakıyodu yanımdaki çocuga dönüp"niye garip garp bana bakıyolar bişey mi yaptım?"dedim.

Çocuk"evet malesef çok kötü bişey yaptın"dedi

anlamaz bakışlarla çocuga bakarken "anlamadım?"dedim
"Karşısına oturdugun kişi ondan uzak durmanı tavsiye ederim etraftakiler de onun karşısına oturdugun içi bakıyo bazıları kıskançlıktan bazıları şaşkınlıktan ilk geldigin günden kendine düşman topladın"dedi

anlaşılan marvolonun çok hayranı varmış
Çocuga dönüp anladım dercesine başını salladım ve önüme döndüm.
o sırada prf.dumbledore "herkes başlıyabilir"dedi

herkes önündeki yemege dönüp yemege başladı marvolo günlügünü bırakıp yemege döndü ve bana 2-3 saniye baktı gözleri hala yemege bakarken "bana bakmaya devam edersen burdan cesedin çıkar!"dedi bian kendimi tutamayıp gülmeye başladım ama zamanla bu gülme kahkahaya dönüştü ve tüm ortak salonun odagı biz olduk kendime gelip önüme döndüm"bunun bedelini ödiyeceksin senin yüzünden rezil oldum"dedi

"tamam"dedim tom yemeğini bitirmeden ortak salondan hızlı adımlarla çıktı ama sanki bunu rezil olduğu için değil başka bi işi olduğu için yaptı ben de dikkat çekmemek için Tom'un hemen ardından değil bi kaç dk sonra çıktım.