Imee's POV
Jusko naman itong anak ko, Bakit ba sa sobrang dami nyang pwedeng mamana saakin eh yung kadaldalan pa.
After we eat inalalayan ako ni bonget na pumunta sa sala at doon nag pahinga pinikit ko muna yung mga mata ko dahil parang inaantok pa ako.
"imee anak" pag tawag ni mommy kaya minulat ko ang mga mata ko, nakita ko silang lahat na nakaupo sa sofa
"po?" I asked
"I know it's not the right time, pero kailangan nating mag usap" saad ni mommy
"about what mom?" I asked
"tapatin mo nga kami anak, hindi ka pa nakaka move on sa nangyari 5 years ago Sabi mo saakin kagabi. Now what's the main reason Bakit ka umuwi dito?" diretsyong tanong ni mommy
"why ayaw mo ba akong makita mommy?" I asked
"imee don't answer my question with a question ha" mommy said firmly
"wala po, namiss ko lang kayo that's why bumalik ako" saad ko naman
"mahal mo pa si Greggy?" irene asked Kaya napatingin ako sa kanya
"N-no" I answered nervously
"yung totoo ate!" irene asked
"huwag nyo pong sigawan si mommy!" sigaw ni nics sabay yakap saakin at umiyak
"shhh anak mommy is fine don't cry" I said at niyakap sya
"si Greggy ba ang ama ni Nicky?" irene asked
"gusto nyong malaman? Oo mahal ko pa si Greggy, at si Greggy rin ang ama ni Nicky " I answered saka tumingin sa kanila
"P-paano?" greggy asked
"paano? Paano Greg? Sige ikwekwento ko" I said firmly
"anak go to mommy's room muna may uusap lang kami" I said sweetly to nics
"but mommy inaaway ka nila, they are shouting at you" Nicky said saka hinigpitan yung pagkakayakap saakin
"no anak we are just talking sige na ha mag rest ka muna and go take a bath na later aalis na tayo" I said at tumango nalang sya saka ako hinalikan at umalis
Nang makarating na sya sa itaas, agad akong tumingin sa kanila na Kanina ka nakatingin saakin.
"the day na nahuli ko kayo, isusurprise Sana kita Greg kasi I'm 1 month pregnant that time. Pumunta ako sa room natin, room natin Greg ha kwarto natin. Pero ako yung na surprise HAHAHA. Seeing the both of you naked habang mag kayakap na natutulog sa kwarto natin" I said habang umiiyak
"pero Greg alam mo kung ano yung Mas masakit? Nung sinabi mong mahal nyo ang isa't isa at magkakaanak kayo" I said at lalong umiyak
"umalis ako ng bansa not because I'm angry! Umalis ako dahil pareho ko kayong mahal!" sigaw ko sabay tayo
"umalis ako Para mag move on pero hindi ko Pala Kaya. Kasi hanggang ngayon ang sakit sakit parin. Hanggang ngayon mahal parin kita, mahal ko kayong dalawa kahit na niloko nyo ako" I said
Agad namang lumapit si bonget saakin at hinawakan yung balikat ko.
"manang calm down" bonget said
"mommy" pag tawag ni Nicky, lumingon ako at nakita ko syang umiiyak na nakaupo sa hagdan
"anak" I said at Dali daling lumapit sa kanya at niyakap ito
"mommy" saad nya at niyakap ako
"shhhh uuwi na tayo ha" saad ko at tumango naman sya
Nilingon ko naman silang lahat at nakita kong nakatingin sila saamin.
"aalis na ho kami mommy" saad ko at Dali daling pumunta sa pintuan pero hinawakan ni greggy yung kamay ko
"imee, hindi mo pwedeng ilayo saakin ang anak ko" saad nya habang mahigpit na hinahawakan yung braso ko
"greggy nasasaktan ako" I said agad namang lumapit si bonget Para ilayo si Greggy saakin
"don't hurt my mommy!" sigaw ni nics kay greggy
"anak that's bad say sorry" I said
"no, he's hurting you mommy" saad ni Nicky at niyakap ako
"ma'am good morning ready na po ba kayo?" Raymond asked isa sa bodyguard ko
"yes, mauna na kami" saad ko at umalis, akmang lalapitan pa nila ako pero hinarangan sila ng mga bodyguards ko
