Imelda's POV
Dalawa na ang nawala saakin ngayon, una ang apo ko pangalawa ang anak ko. Sobrang sakit parang hindi ko na kakayanin.
Nandito ako nakaupo sa harapan nang gintong kabaong na pinapalibutan ng puti at itim na bulaklak.
"Bakit mas pinili mong sumunod sa anak at sa daddy mo kesa makasama kami?" I asked
"Kaya naman nilang mag hintay anak ko" saad ko
"mommy let's eat na muna" saad ni irene
"mauna na kayo wala akong gana" saad ko
"mommy you need to eat muna, magagalit si ate" saad ni irene
"Sana nga eh, Sana nandito sya Sana sya yung nag aalok saakin nang pagkain" saad ko
"mommy naman eh Ayan nanaman yung favoritism mo" saad ni irene dahilan Para mapalingon ako sa kanya
"irene kahit kelan wala akong kinampihan sa inyo" saad ko
"wala? Sure ka mommy? Sa pag kakaalam ko kasi si ate ang paborito mo saamin eh" saad nya
"wala akong panahon makipag talo sayo irene kung gusto mong kumain kumain ka" saad ko at umiwas ng tingin
"akala ko kapag wala na si ate ako naman ang mamahalin nyo" saad nya kaya napatingin kami sa kanya
Bigla namang nanlaki ang mga mata nya nang na realized nya kung ano yung sinabi nya.
"may kinalaman ka ba dito irene?" I asked
"w-wala" she answered nervously
"irene may kinalaman ka ba dito?" greggy asked again but this time he's hold Irene's wrist
"wala nga greggy!" sigaw ni irene
"irene kapag nalaman kong may kinalaman ka sa nangyayari hindi ako mag kakamaling ipakulong ka!" sigaw ni bong
"wala nga! Bakit ba pinag hihinalaan nyo ako?! Bakit hindi nyo ako magawang mahalin tulad nang pag mamahal nyo kay ate!" sigaw nya
"naiingit ako kay ate oo! Pero hindi ko papatayin ang anak nya dahil lang sa inggit!" sigaw nga pa
"alam ko naman na mahal mo rin si ate Greg" malumanay nyang Sabi
"nakita ko kayo sa parking lot nang hospital, tatlong beses mong hinalikan si ate" saad nya
"naiinggit na ako, nag seselos na ako dahil lahat ng taong Mahal ko ay Mas mahal si ate" saad nya
"irene hindi totoo yan, pantay ang pag mamahal ko sa inyo ng mga kapatid mo" saad ko
"kailangan ng ate mo ang atensyon dahil alam mo namang may sakit sya sa puro irene. Pero kahit na nag focus ako sa ate nyo pinagntutuunan ko parin kayo ng pansin" saad ko
"Bakit hindi ko nararamdaman mommy?" saad nya
"anak paano mo mararamdaman kung nabalot ng selos yang puso mo? Nag focus ka sa ginagawa ko sa ate mo" saad ko
"come here nga ading" saad ni bonget saka niyakap si irene
"nawala na ang isa saatin, ayaw kong may mawala pa. Galit ako sayo noon pero ading ko mali ang ginawa mo" saad ni bong
"mali ang ginawa nyo ni greggy" dagdag nya
"I'm so sorry manong" saad ni irene
"Hon" saad ni irene
Lumapit naman si Greggy kay irene saka ito niyakap. After nun lumapit sya saakin at niyakap ako.
"mommy sorry po" saad nya
"shhhh bunso ko it's ok ha tahan na" saad ko
