{ဒေါက် ဒေါက် }
" ကော ရေ နိုးပြီလား"
"အေနိုးပြီဟ လာပြီ"
အရိပ်လည်း အလုပ်သွားရန်ပြင်ဆင်နေတုန်း မှူးငယ်ရောက်လာတာနဲ့ အသံလှမ်းပေးရင်း အပြင်သို့ထွက်လာခဲ့သည် ။
" အမယ် ငါ့အကိုက လန်းနေပါလား ဟားဟား Daddy ရီးနဲ့တွေ့ရမှာမို့အသေရှိုင်းထားတာမလား သိနေတယ်နော်
ဟားဟား"
" နင့်မေစပ့ကို ငါလုပ်လိုက်လို့ သွားအရှေ့က ဟွန်း "
" အမလေး သွားမှာပါ "
အရိပ်တို့လည်း စကားများရင်း အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာရင်း မီးဖိုခန်းထဲသို့ တန်းဝင်ကာ
" မာမီရေ မနက်စာ ဘာလည်း "
" နန်းကြီးသုပ်တယ် မှူးငယ်လေးကြိုက်တယ်မလား စားမလားသမီးလေ "
" ဟာ တီလေးက အဲ့တာတွေကြောင့်ချစ်နေရတာဗျာ မွမွ "
" ဟဲ့ ငါ့မာမီကိုမဖားနဲ့ "
" ဟဲ့ ဖားစရာမလိုဘူး တီလေးက ငယ့်ကိုချစ်ပြီးသား သဘောပေါက် နော်...တီလေး"
" ဟုတ်တာပေါ့ တီလေးငယ်လေးကိုချစ်ပြီးသား "
" စကားများမနေနဲ့ အမြန်လုပ် နောက်ကျနေမယ် "
" ပြီးပါပြီ သွားမယ် သွားမယ် "
" သွားမယ်ဆိုပြီးအတင်းဖြဲသွင်းနေတယ် အဲ့ ဇွန်းကို အခုချလိုက်တော့ "
" ဟွန့် "
မှူးငယ်ထွက်သွားမှ အရိပ်လည်းအနောက်မှ လိုက်လာခဲ့သည် ။အလုပ်နဲ့တအားကြီးမဝေးတာမို့ လမ်းပဲလျှောက်လာခဲ့ကြသည် ။
နာရီဝက်လောက်လျှောက် လိုက်တော့ ရုံးသို့ရောက်လာခဲ့သည် ။
......
{ကလင် ကလင် }
{ဟယ်လို အမိန့်ရှိပါ Boss }
{အသစ်တွေလာရင် အပေါ်ကိုတန်းလွှတ်လိုက် }
{ဟုတ်ကဲ့ Boss လွှတ်လိုက်ပါ့မယ်ဗျ }
" အော် အတော်ပဲ မောင်လေးတို့ောက်လာပြီလား အပေါ်က Boss အခန်းဆီပဲ တတ်းသွားလိုက်နော် မောင်လေးတို့ "
" ဟုတ် မမ ဟိုဟာလေလရုံးခန်းက ဘယ်နားလောက်မှာလဲဗျ "
" ဓာတ်လှေကားကပဲ သွားလိုက်တော့နော် ညာဘက်ကဟာကိုစီးနော် အဲ့တာဆို ရုံးခန်တန်းရောက်တယ် မောင်လေးနဲ့ ညီမလေး "
YOU ARE READING
အရာရာတိုင္းထက္
عاطفيةမင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ႕နံရိုး မင္းမရွိရင္ၿပိဳလဲက်သြားနိုင္တယ္ နနံရိုးတစ္ေခ်ာင္းအျဖစ္သိမ္းလို႔ထားတာမို႔ ရင္ဘတ္ႀကီးထဲကထြက္လို႔မသြားပါနဲ႔ babe
