Marry You or Marry Me.

Chapter 1: Worst Day of My Life

CHAPTER 1: Worst Day of My Life

Singapore,,,,,

QUINY POV'

Its my birthday last night and I can say that this is the Worst Day of My Life. KnOwing that 2 weeks nalang ang natitira kong araw para sa sarili ko at mamemeEt ko na ang lalakeng ipapakasal nila sa akin.

Kakaturn ko lang ng 18 kagabi at nirequest ko kilala mama at papa na dito muna ako sa Singapore kahIt 2 weeks lang ,dahil pagbalik na pagbalik ko sa pilipinas ay makikilala ko na ang mapapangasawa ko. Nagflight agad ako kagabi kaya naman kaAgad akong nakarating dito.

Mayjetlag pa ako pero hindi ko maitulog kaya ngayon ay nandito ako sa may terrace nakatunganga at pinagmamasdan ang malalaking building na nakapalibot sa akin.

It really hurts inside knOwing na wala ka nang kawala pa. Even if you beg ,wala kang magagawa dahil kagustuhan din ng mga magulang mO.

Im nOt the only Child, ako ang bunso at may kuya ako. Mabuti pa Si Stan , taken na at mahal niya yung napangasawa niya. Bakit Si Kuya naging malaya hIndi katulad ko.

Bakit ba ang malas-malas ko at sa akin pa napunta ang deal nila papa. That f*cking deal, hindi man lang nila inisip ang kaligayahan ko. Puro nalang kasiyahan nila ang inaatupag nila, panO naman ako.?

T_T

Napahagul-gol na lang ako ,ang sakit-sakit kasi eh. Parang walang pakielam ang mga magulang ko sa kung anO ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ba nila alam na nasasaktan ako? Hindi ko na naenjoy ang pagiging teEnager ko because of that f*cking deal.

Naisip ko tuloy, naglayas nalang sana ako pero wala parin dahil mahahanap at mahahanap parin nila ako. Wala parin talagang kawala kahit kailan.

Itong 2 weeka na bakasyon ko susulitin ko na. Tama na ang drama Quiny, dahil kahIt na anung gawin mO walang mangyayaring milagro. I must enjoy this 2 weeks vacation, susulitin ko na talaga.

Mag-isa ko lang dito sa Singapore , pero hindi yan hadlang para hindi ako sumaya.

Medyo masakit ang ulo ko, kaya uminOm nalang ako ng gamOt at nagpalit ng damit. Binigyan ako nila papa ng sapat na pero ang totoO niyan sobra pa. Kaya maeEnjoy ko talaga dito. Nakaramdam ako ng gutom kaya dali-dali na akong lumabas ng hotel at naglibot. Hindi na ito ang first time kong pagpunta dito kaya kabisado ko na.

Pumunta ako sa mga bilihan ng mga pagkain at kumain ng kung anu-anO. Ibubuhos ko nalang ang problema ko sa pagkain, atleast busog pa ako, san ka pa. Namasyal din ako sa mga Park at nagpicture-picture lalo na sa sight ng merlion ang ganda talaga. Pati sa building na barko nagtake din ako ng mga pictures. Hanggang sa maggabi.

This is it, sasakay ako ng FerrisWheel, gusto kong magjelax , huminga ng malalim at puro kasiyahan lang. Mag-isa ko lang dito sa kinauUpuan ko, gusto ko talagang mapag-isa. Hanggang sa makarating ako sa pinakatuktok.

"Whu!!!!! ang saklap ng buhay ko!!!!!" sigaw ko, they dont care. I want to shout. Gusto ko lang maglabas ng sakit ng loOb.

"Ayokong matali!!!!" naiiyak nanaman ako. Bakit ba hindi ko matanggap, lagi nalang ba akong iiyak? T_T

Hanggang sa matapos ang ikot, 8 ng gabi pero ayoko pang umuwi. Gusto ko munang magcable car. Kaya naman dali-dali na akong tumakbo para makapunta na ruon. Nagsolo ulit ako, at tahimik lang na pinagmamasdan ang buong site.

Ang tahimik, nakakarelax. This is what I want. A peace place. Naupo ako at pumikit. Nakakapag-isip kasi ako ng maAyos eh.

Mga 3 minutes siguro akong pumikit, at after nun minulat ko na ang mga mata ko. Medyo nabawasan ang sakit ng ulo ko. Dahil na din siguro tahimik. Hanggang sa matapos ay napadesisyonan ko na ding umuwi. Tapos ang first day ko. But atleast sulit.