තාමත් බස් එකේ මම විතරයි. දුර තියාම මම දැක්කා ඒ දෙන්නා අත් දෙකත් පටලන් එන විදිහ. කාලෙකට පස්සෙ මනසෙ සටහන් කරගන්න පුලුවන් විදිහෙ ලස්සන ආදරණීය රූපයක් ඒක.
ඇයි කාලෙකට පස්සෙ කිව්වෙ?
ඔව් කාලෙකට පස්සෙ තමයි. මං හිටියෙ මගෙ වැඩ ගොඩක හිරවෙලා. නිදහසේ හිතන්නවත් මට වෙලාවක් තිබුනේ නෑ. මගෙ අවට වෙන්නෙ මොනාද කියල බලන්නවත් මට වෙලාවක් තිබුනෙ නෑ. අදටත් ඒක වෙනස් වෙලා නෑ. ඒත් අද හිත තිබුනෙම මගේ ඇස් දෙකෙන් දැකපු ඒ දෙන්නගෙ ආදරේ ඇතුලේ.
මටත් තිබුනා එහෙම අතීතයක්....
YOU ARE READING
විලංගු නැති හදවත්...
Short Story"ඒ දේවල් එහෙම තමයි" අපිටත් පොළවේ පය ගහන්න අයිතියක් තියෙනව කියල ඔප්පු කරන්න උන සමාජයක් මේක. Written by WinterbearsAngel ~2022/07/04
