Selam Cupcakelerim.Nasılsınız. İyi ve güzel bir kitap olması ve zevkle okumanız dileğiyle seviliyorsunuz muck<3.Bu arada kapak tasarımı ablama aittir. Hiç bir şekilde başka bir kaynaktan alıntı değildir.
Laura' dan
Ben akşam için yemek pişiriyordum. İkizlerden birisi banyoda diğeri ise telefonuyla uğraşıyordu. Hana' ya bana yardım etmesi için seslendim.
Laura:"Hana, mutfağa gelip sofrayı kur."
Hana:"Geliyoru~m."
Sonunu uzatarak söylemişti. Ben yaptığım yemeği tabaklara eşit şekilde koyarken Hana'da çok şükür ki mutfağa giriş yapmıştı.
Hana:"Abla, hem yardım için çağırıyorsun hemde önüme geçip engelliyorsun?"
Laura:"Tamam tamam, geç bakalım."
Hana geçip iki tabak aldı eline bende diğer tabağı ve salatayı elime aldım ve masaya gidecekken pencereden gördüğüm şey şaşırmama neden olmuştu. Çünkü tamda bizim yan villaya yeni insanlar taşınıyordu. Ve buradan da gördüğüm üzere o insanlar 3 kişiydi ve 3'ü de erkekti. Tıpkı bizim gibiydiler. Bizde 3 kız kardeştik ve büyük bir ihtimalle onlarda kardeşti.
Belimde hissettiğim ellerle koca bir çığlık attım. Ve yine her zaman ki gibi kandırılmıştım. Arkamı dönerek bornozla karşımda duran Min Ra'ya gözlerimi devirmekle yetindim.
Min Ra:"Kkkk, hala korkuyor musun gerçekten?"
Hiçbir şey demeden masaya ilerledim.
Laura:"Evin içinde böyle dolaşmayın diye kaç kere uyaracağım ben sizi?"
Min Ra:"Aman, sanki yan villada birileri yaşıyor da evimizi dikizliyorlar."
Laura:"Evet Min Ra, yan villaya birileri taşındı. Ve henüz evimizi dikizlemiyor olsalar da evde yaşayanların hepsi erkek."
Hana:"Ne?!"
Diyerek hemen mutfak penceresine koşmuştu. Tabii onun arkasından da Min Ra. Bende arkalarından koştum, ama onları durdurmak için. Anlamıyordum bunları. Yani ikiz kız kardeşlerimi. Ne gerek varki insanın hayatında bir erkek olmasına?
Mutfak penceresine geldiğimde birbirlerini iten kız kardeşlerime döndüm. Gerçekten bir erkek için mi?
Laura:"Heyy! Ne yaptığınızı sanıyorsunuz?"
Hana:"Abla, şunların tipine bak! Yunan tanrıları gibi... "
Laura: "Aish, çıkın şuradan bak görecekler şimdi."
Min Ra:"Bu güzel bir şey değil mi?"
Laura:"Neresi güzel acaba?"
O sırada bizimkilerin ağzının suyu akmaya başlamıştı. O sırada pencereden dışarı baktım ve üçüde eşyaları taşımaya başlamıştı ve terlemişlerdi.
Yalandan öksürüp dikkatlerini dağıtmak istedim ama istediğim gibi olmadı. Bana bakmadılar bile...
Laura:"Yaa, ben gideyim de bir el atayım. Malum, yorulmuşlardır değil mi?"
Arkamı dönüp yürüyecekken beni sollayan iki bedenle şaşkına uğradım. Hemen koşup kapının önünde durdum ve kollarımı birbirine bağladım.
