ဘာလိုလို Grade -10 ေနာက္ဆုံး examနီးလာသည္.. လြန္းစာဖတ္ခနိးမယ္စာဖတ္ေနတုန္း.... စာသင္ေစာင္ေတြလိုက္စစ္ရင္ လြန္းကို လက္ဝါးေထာင္ျပ သြားေသာအန္တီ..လြန္းထိုင္ရာနား ကို ေက်ာင္းသားေတြကိုၾကည့္ရင္ ကပ္ကာ
"စာက်က္ပါ မဟုတ္ လက္ဝါးစာပဲ"
ဟောလူက်ို ေခ်ာ့တစ္ခါေခ်ာက္တစ္ခါ ဖမ္းစားေန ျပန္ၿပီ..
စာသင့္ခ်ိန္ေနလည္ဆင္းေသာ တီခ်ယ္ သက္ထားက လြန္းဆီေရာက္လာကာ
"ကဲ အခ်ိန္ အားလားချယိန့ဲ ထမင္းအတူ စာမယ္ကြာ လာကြာ"
ခ်ယ္သက္ထားက အတင္ေခၚလာကာ
အတငိးခြန့္ေကြၽးလို႔သာ စားလာရသည္ ထိုသည္ကို တစ္စုံတစ္ရာက ရပ်ကြည့်နေသည်က်ုတော့လွန်းသတိမမူဖြစ်ပေ...
လြန္းညေန ေစာင္းေတာ့ အန္တီ အခန္းဝင္လာသည္..အန္တီ က ထူးဆန္းသည္
ကုတင္ေပၚအန္တီေဘးနားထိူင္ေနေတာ့
လြန္းကိုဘာမွမေျပာေပ
"အန္တီေရ လြန္းအမ်ိဳးသမီးေရ"
"ဘာလဲ လာမခေါ်န့ဲ ငါက မင်းန့ဲ ဘာမွမေတာ္ဘူး"
"ေတာ္ေအာင္ လုပ္ရမလား"
"မင်းယ်ိသဲ့သဲ့လုပ်ရင်တို့က ေက်ာင္းပါထုတ္ပစ္လို႔ရတယ္"
"ထုတ္ရက္တယ္ေပါ့"
လြန္းအန္တီလက္ကိုကိုင္မိေတာ့ဖယ္ခ်ကာ
"မင္းလူတကာကိုကိုင္တဲ့လက္မကိုင္ပါနဲ႕"
"လူကာမကိုင္ဘူး တီခ်ယ္လက္ပဲ"
"တီခ်ယ္ေရ အန္တီေရ လြန္းထမင္းဆာလို"
"မင္းဘာမင္းသက္ထားဆီေတာင္း"
ဟုတ္ပါလိမ့္မည္ ေနလည္က ခ်ယ္သက္ထားရဲ႕ ဝက္နံရိုးသုတ္ကို စားလိုက္မိျခင္းသည္ ျပသာနာအရင္းျမစ္ျဖစ္သည္
"အန္တီလို႔ သဝန္တိုေနတာ လား"
"မတိုပါဘူး မင္းနဲ႕ ငါက ဘာဆိုင္လို႔လဲ"
"ဆိုင္လိုက္ရမလား"
"မင္းေနာ္😏"
"တီခ်ယိေနာ္"
"ဝုန္း"
"အားနာလိုက္တာ"ျမတြန္းလိုက္လို႔ ကုတငိေပၚက ျပဳတ္က်တဲ့ကေလးငယ္ က တကယ္ပဲ နာသြားသည္ပုံ ရူံမဲ့နေတာလက်က်ိုလဲခါနေသည်
တကယ္လဲ ျမ သဝန္တိုမိသည္ ျမ ကလြဲ ရင္ ကေလးငယ္ ကို မည္သူ မွ မပိုေစ ခ်င္ ထို အရာသည္ အခ်စ္ဟုေခါင္းစဥ္တက္ ရရင္ ျမလဲ ကေလးငယ္ကို သိပ္ခ်စ္ေနသည္
"ဟ့ဲ လြန္းမ နင့္ လက္က ဘာျဖစ္"
ႏွင္း ျမတ္ခ်ယ္ေမးမွ ရွန်းလ့ဲ ၾကည္ ကေျဖကာ
"ညက အခ်စ္စမ္းရင္း လက္မက်ိဳးတာကံေကာင္း"
လြန္းတို႔စကားေကာင္းေနတုန္း အခ်ိန္ဇယားၾကည့္မွ ခ်ယ္သက္ထားခ်ိန္
လြန္းလက္ကိုဝွက္ထားသည္မို႔ ခ်ယ္ သက္ထားက အနားေရာက္လာကာ
"မင္းလက္ေပးစမ္းလြန္း"
လြန္းလက္ကိုဆြဲကာ
"လာခ်ယ္ အခန်းလိုက်ခ့ဲ"
ေကာ့ေတာ့ေတာ့ ပါေသာ လြန္းကို ႐ြန္းတို႔ ကေနာက္မွာတို႔ လြန္းကေတာ့ မင္းသမီးကိုမင္းသားနစ္လက္လုခံရသလို ငါသူအစားရင္ေလးတယ္
"လက္က ဘာလို အာေလာက္ေတာင္ ထိ ရ ကေလးရယ္"
"ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး "
"တစ္ေယာက္ ေယာက္ လုပ္တာလားခ်ယ္ကေလးကို ေျပာ ခ်ယ္ သြားရိုက္မယ္"
ခ်ယ္သက္ထား က လြန္းလက္ကိုကိုင္ေနတုန္း အနားေရာက္ လာတာ ခ်ယ္ျမ
"ဟင္ အန္တီ"
"အာေလာက္ ေတာင္ အ့ံၾသေနသလား လြန္းစစ္ပိုး"
မ်က္နာႀကီးရဲေနသည္ မို႔ လြန္းခ်ယ္ကို ႏုတ္ဆက္ကာျပန္ေျပးလာရသည္ မဟုတ္ရင္ေကာက္ေတာ့မည္ ဒီအေဒၚႀကီးက တကယ္ေကာက္ မွာပင္
ေနလညိဆင်းလို ထမင္းစားရန္ လာေခၚလိုက္တာ သက္ထားက ကေလး လက္ကိုကိုင္ေနတာ ရငိထဲ ပူေလာင္လွသည္..
တကယ်က်ိုပါ ဘာမွ မေတြးမိေလာက္ ထိ လြန္းကို သဝန္တို ေန မိသည္
တိူေတာ့မင္းကိုစိတ္မခ်ေတာ့ဘူး လြန္းေရ မၾကာခင္ မင္းကိုခ်စ္ေၾကာင္းဖြင္ ဟၿပီး
မင္းကိုတို႔အပိုင္ျဖစ္ သိမ္းထားရေတာ့မယ္
YOU ARE READING
အန်တီဆည်းလည်းလေး(Complete )
Fanficအန်တီနှင့်သမီးသိပ်ရိုတဲ့ ficလေးပါရှင် ìrina ကိုအားပေးကြပါအုံး irina roelin🍁 ♥age gap ♥age gap fiction အန်တီမြသဒါချိူ+ဒေါက်တာ လွန်းစစ်ပိုး
