"Itadakimasu!"
Ako lang yung sumigaw niyan. Ako lang din nakakaintindi. Haha.
Nag simula na kaming kumain habang nag uusap.
"Nga pala Nico. I saw you with Gabbe kanina. Kayo ba?"
Here we go again! Lagi nalang kaming natatanong ni Gabbe ng ganyan. Pag palaging magkasama, sila na agad? Di ba pwedeng close friends muna!?
"Nope. He's just a close friend of mine."
"Ahh. So if you two are close, have you met Thad?"
Napatigil naman ako sa pag subo ng pagkaon.
Thad. Thaddeus Mark Wills.
Kuso! Aish!
"Y-ye-yeah. Wh-y?"
"Wala lang. He's my crush kasi. But he broke my heart. Paasa eh!"
And that hit it. Damn!
"O-oy! Nico! What's the problem?"
"H-ha? W-wala namang p-problema. B-ba't mo natanong?"
"Anong wala! Eh umiiyak ka na oh!"
Napahawak naman agad ako sa pisngi ko. Sh*t! Naiyak na naman ako ng di ko namamalayan. Dahil na naman sa kanya!
"A-ano. W-wala to. N-napuwing lang. Oo! T-tama! N-napuwing lang. Ha. Ha. A-ano ba to! B-ba't ayaw t-tumigil. H-hoy ano ba. M-makisama naman kayong mga l-luha kayo. S-stop na please."
At tuluyan na akong naiyak. Ang sakit pa rin talaga eh. Ang sakit sakit. Nasasaktan na ako ng sobra sobra by just a mere mention of his name.
"Nico, pwede mo naman i share samin yang problema mo eh. We're here to listen."
"Ikaw kasi Nolan eh! Ba't mo kasi binanggit yung si Thad eh! *huk*"
"What about him ba?"
"He's the reason why I'm bitter and afraid to trust."
"Eh? Naging kayo?"
"Hindi."
"Eh yun naman pala eh! Eh ba't ganun?"
"Hindi naging kami. We're more like mag M.U. Pero shit lang. Ako dapat yung nagpapaiyak eh! Di dapat ako yung umiiyak!"
