"Mukhang hindi ka na maa-aring iiwan mag-isa"
Sambit ng taong nasa likod ni Emerald.
Halos malag-lag sa bilis ng tibok ang kaniyang dib-dib, hinde niya alam kung lilingon siya sa taong nasa kaniyang likuran, gusto niya sanang sumigaw para marinig ng kaniyang tita at kapatid ngunit tila nalunok niya ang kaniyang dila.
"Emerald, huwag kang matakot"
Sambit ng isa pang tao na nag-pagulat kay Emerald, alam niyang kilala niya ang boses na iyon.
Lumingon siya ng dahan-dahan patungo sa kinaroro-onan ng boses, hanggang sa makita niya ang anino ng dalawang lalaki at buhayin ng isa sa kanila ang ilaw ng kaniyang kuwarto.
"Magandang gabi Emerald, pag pa-umanhin mo ang pag-parito namin sa iyong kuwarto,ako nga pala si Michael... pero mas kilala ako sa tawag na manager, marahil ay kilala mo na tong kasama kong si Ni-ar."
Pag-papakilala ng isang lalaking mukhang nasa edad 23 na naka-suot ng black coat at red long sleve na pang loob sabay turo sa kinatatayuan ni Ni-ar na nakatayo sa bandang pintuan.
"May dahilan ang aming pag-parito Emerald."
Sambit ni Ni-ar sabay hawak sa kaniyang salamin sa mata.
"Pa-ano kayo nakapasok sa aking kuwarto? Nana-naginip pa rin ba ako? "
Pag-tatakang tanong ng dalaga sa dalawang lalaki.
"Napa-rito kami dahil sa batang nakita mo sa labas ng inyong tahanan."
Sagot ni Manager sabay turo sa may bintana.
"Nakita niyo rin siya? At kung ano ang ginawa niya sa pusa?"
Tanong pa ulit ng dalaga.
"Ah, oo... iyon ang pusa ni Amihan."
Sambit ng isa pang lalaki sa likod ni Emerald na kinabigla ng dalaga sabay lingon dito.
"Nandito ka din Carlo?"
Gulat na tanong ni Emerald sa lalaking biglang sumulpot sa kniyang likuran.
"Ah oo, kanina pa, sinamahan ko lang sila Angelo sa labas para mag-check."
Sagot ng binata sabay turo sa labas. At dumungaw sa bintana si Emerald at nakita niya ang tatlong binata sa labas ng kanilang gate.
"Pero? Naguguluhan na ako."
Sambit ng dalaga sabay upo sa gilid ng kaniyang kama.
"Nai-intindihan ko ang nararamdaman mo iha, pero nandito ako para ipaliwanag ang mga nangyayare at sumagot na rin sa mga katanungan mo."
Paliwanag ni Manager habang papalapit sa dalaga.
"Bakit kayo nandito? At sino ang batang iyon?"
Pagtatanong ng dalaga.
"Kaya napa-punta kami rito ay dahil sa kaniya, siya si ARGO. Isa sa apat na heneral ng impyerno."
Sagot ni Manager sabay upo sa gilid ng kama sa tabi ni Emerald.
"Totoo ba ang sinasabi mo?"pa-ano nangyare iyon? Saka anong ginagawa niya dito?"
Pag-tatakang tanong ng dalaga.
"Mukhang gusto na-naman niyang magbukas ng lagusan sa impyerno,"
Sagot ni Manager.
"Ha? Dito siya mag-bubukas pa-ano?"
Tanong pa ulit ng dalaga.
"Pa-ano? Mukhang totoo nga ang sabi nila Erald, nakalimutan mo na ang unang pag-kikita niyo ni ARGO."
Pag-tatakang tanong ni Manager sa dalaga.
"Ibig sabihin, yung panaginip ko tungkol sa Mall ay totoo?"
Pagtatakang tanong pa ulit ng dalaga.
"Sa kasamaang palad..."
Mahinang sambit ni manager.
"Pero, ano ang kinalaman ko? Ano ang kailangan niya sa akain?"
Tanong pa ulit ni Emerald.
"Dahil, ikaw lang ang may kakayahang mag-bukas ng lagusan ng impyerno"
Sagot ni Manager sabay titig sa mga mata ng dalaga.
"Ikaw ang Gatekeeper ng impyerno Emerald."
Singit ni Carlo sa dalawa.
"Ha? Pa-ano?"
Pag-tatakang tanong ng dalaga.
BINABASA MO ANG
The Guardians and The Gate Keeper
FantasyHindi makapaniwala si Emerald sa kaniyang mga narinig tungkol sa totoo niyang pag-katao at kung sino ang totoo niyang mga magulang, at kung paanong na-ilagay sa kaniyang mga kamay ang kaligtasan ng mga taong nakapalibot sa kaniya at ng buong mundo.
