The Guy I Met On Japan(Yuichiro Umehara ff)

CHAPTER 5

ZESTHINE

Nakakagulat na sa tagal ng panahon na hindi kami nagkita ay sa ganitong way pala ulit kami magmemeet.Buti nga at nakilala ko pa siya kahit nakasuot siya ng face mask.Hindi ko alam kung bakit unang tingin ko palang sa mga mata niya alam kong siya na yon.Siguro ay dahil madalas ako tumitig sakanya noon kaya kahit anong itsura niya ay makikilala ko pa rin siya.

"I can't believe its you! What are doing here?" Tanong ni Kent saakin.Inenglish niya pa yung pangalawang line siguro dahil akala niya ay hindi ko siya maiintindihan na kagaya ng noon.Tinanggal niya yung mask niya at doon ko nakitang muli ang  maganda niyang ngiti na dating nagpabihag saakin.Ewan ko lang pero parang nafafall nanaman ako sa smile niya.Parang bumalik yung pagkacrush ko sa kanya noon kahit pa sinabi ko nang nakamove on na ako sakanya.

"I've missed you!!" Sabi ko at yinakap siya.Naramdaman ko na medyo nagulat siya sa sudden gesture ko pero agad din naman niya akong yinakap pabalik.Mga ilang segundo din siguro kami magkayakap saka kami nakarinig ng pagkanta.

"Till I met you~ I never knew what love was~'Till I met youuu~~" Rinig naming pagkanta ni Miyuki kaya kami dali daling bumitaw sa pagkakayakap at saka naman tumawa si Kent.Ako naman ay nag-iwas ng tingin sa kanya at tinignan na lang si Miyuki.

"Baliw ka talaga!"Sabi ko kay Miyuki at dali-dali din siyang lumapit saamin.At pagkalapit niya ay kinuha niya yung kamay ko at kamay ni kent saka 'yon pinagdikit.

"Waahh!! Your hands fit each other.Perfect match!"Pang-aasar ni Miyuki saamin.Napatingin ako kay Kent at nakangiti lang siya kahit inaasar kami ni Miyuki.Hakdog 'to nahihiya nako't lahat lahat ngingiti-ngiti ka pa diyan.Inilayo ko naman din agad ng hindi halata yung kamay ko dahil baka red as tomato na mukha ko.

"Oiiii, Miyuki! You never changed! But its nice seeing you again.Especially, Zesthine.." Sabi ni Kent at syempre may malisyang tingin nanaman si Miyuki saamin.

"It was nice seeing you too again, Kent! After a very long time!" Sabi ko at sumang-ayon naman siya.Binalik niya na rin sa pagkakasuot yung mask niya dahil napansin niya sigurong medyo may mga taong napapadaan na kaya dapat niya na rin itago mukha niya para hindi siya makilala.Malamang isa siya sa mga seiyuu eh.Nagsimula na rin kami maglakad paalis don sa pwesto na iyon dahil may mga tao nang dumadaan.

"You now speak japanaese?? That's amazing I can now talk to you without having wrong grammar in english." Sabi niya at tumawa naman kami.Sa totoo lang, magaling naman siya mag-english, may mga ibang words lang talaga siya na hindi niya maitranslate ng english.Parang ako lang din ngayon, magaling din ako mag-japanese pero di ko alam pano itranslate yung iba minsan.

"Yeah! I learned it already so that I can talk to Miyuki and his dad." Sabi ko, pero noon kaya din gusto ko maging fluent sa japanese ay dahil din sakanya kasi gusto ko siya makausap without worrying sa language barrier namin.Pero ngayon its great na naiintindihan na namin ang isa't isa.Didiretso na sana kami sa counter pero nagpahintay si Miyuki dahil may hahanapin pa daw siya na shirt kaya kami ang naiwan ni Kent at syempre naghanap-hanap na din kaming dalawa ng mga pwedeng bilhin.

"So, what are you doing in this store? Its too risky to go around public since you're already famous now." Sabi ko.Kahit nakamask siya ay alam kong nakangiti siya dahil sa mga mata niya.Bumabalik na ba pagkacrush ko sa kanya? Hakdog naman kasi paano hindi babalik feelings ko eh ang sweet at mas pogi na si boii.

"Ahh.. So you know already about me being a seiyuu.Well, I went here because I want to get some clothes and I don't know I just went scrolling too and I didn't find anything I liked not until I saw you." Sabi niya at napatingin ako sa kanya.