Bugün Alsancak'ta bi kadın gördüm yanında da bi çocuk vardı. Belki 4 yaşında. Okul öncesi. Üzerine ufacık gelen kırmızı eski bir kazak altında da kahverengi kadife bir pantolon vardı. Annesi olduğuna kanaat getirdiğim henüz 28-29 yaşlarındaki kadın elini açıp dilenmekteydi. Çocuk acayip mutluydu. Gözleri gülüyor, kahkahalar atıyordu. O da elini açmış kalabalığa karışan kahkahaları eşliğinde dileniyordu. Dilenirken bu denli mutlu olması beni şaşırttı. Daha sonra konu hakkında kafamda oluşturduğum varsayımın doğru olma ihtimali içimi sızlattı. Çocuk tüm bunları oyun sanıyordu. O küçük bir çocuktu ve bir çocukluk oyunu oynuyordu. Zaten başka düşünceye o minik beyni erişemezdi. Dönüş yolunda onu tekrar gördüm. Hâlâ gülüyordu. Şimdiyse yanında 40 yaşlarında bir adam vardı. Adam elini çocuğun cebine atmış paraları avuçlayıp çıkarmıştı. Çocuk hâlâ karşıya bakıyor ve gülüyordu. Belki farkında değildi.
Ciddi anlamda etkilendim.
Neyse. Olayı dramatikleştirmek değil amacım. Sadece bişeyleri paylaşmak, yazmak güzel.
Güzel günler.
