Tıpkı Dünkü Gibi

Sürü, Çoban, Kurt

12/07/22

Tarih 12 Temmuz. Günleri saymayı bırakalı çok uzun zaman olmuş olmalı ki gözüm telefonun tarihine iliştiğinde küçük çaplı bir şaşkınlık bile yaşadığım söylenebilir. Günlerim ne hızlı geçiyor bitmezmiş gibi boş yaşıyorum bu hayatı. Eğelenmiyorum bile belki eğelensem geçmişte kalacağını düşünerekten bu takvim yapraklarını siyah kalemle çarpılamak yerine sarıya, yeşile, pembeye boyamış olurdum. Ama bunu yapacak kapasite göremiyorum kendimde. Doğru eğelenecek ya da birilerinin eğelenmesine izin veremeyecek kadar zayıfım. Lady Diana'nın tek bir çizik almasa bile çarptığında aldığı darbeyi içeri absorbe ederk iç organlarını paramparça edem çelik kaplama bir araba gibi. Evet, evet öyleyim ben..Kaza yaptığında darbeyi arabanın içine hapsedip içerideki kişinin iç organlarına zarar verecek kadar sert bir çeliğim. Keşkeler beni avutmaktan çok içimdeki bu plastik kalbe daha çok sıcak bir çubuk yaklaştırarak deliği büyütmesine yardımcı olan sözcüklerden başka bir şey değiller. Aliminyum kaplama bir araba olabiseydim KEŞKE en azından içimdeki sıkıcılığı, yaşlılığı, bıkkınlığı ve bu ağır yükü kendi içimdeki okalp denen daracık oda da yaşayıp sonra unuturdum ve duygusal anlamda avuturdum kendimi. Geleceğimi de yalnız resmediyorum çünkü duyguya akılla karşılık verevek kadar aptal ve bunu zeka olarak görülmesinden fark ettirmeden gururu okşanan biriyim ben. Misafirlerimi beynimde değilde kalbimde ağırlamak isterdim bu sebepten ötürü beynimde ağırlanan misafirlerinde benden bir farkı yok. Yatma vaktinden sonra ışıklar sönünde olan küçük bir çocuğun o Pastel renkli duvarlarla kaplı odasındaki karanlığım ben. Çocukların annelerine en masum duygularla -korkularla- koşup annesinin şevkatini aramaya çalışışını izlemek için. En masum duygudur korku çünkü zayıflıklardan beslenir. Güç kazanan bir duygu masum olamaz çünkü güç için bilmek gerekir. Burdan şu yola çıkıyoruz. Cehalet masumluk mudur? Cehalet masumluk değildir. Cehalet öğrenme eylemini reddetmektir. Korkunun varlığını ya da yokluğunu öğrendiğinizde Korkunun önce masumluğu sonra kendisi zamanla böyle erir zaten... peki erimeseydi? Bebekken ve çocukken en korktuğumuz ve şuan saçma gelen şeylerden bile korkar halde olurduk tabi yaşınız ne kadar fazla ise bu durum o kadar paranoyak bir hal alırdı...

§

Koyun sürüsünün kurdun aklına sahip olsaydı çobana ihtiyaç duymayacaklarını bilsemde ben koyunların çobanını göremiyorum koyunların çobanı da mı bir koyun yoksa? Ya da kurt koyun kıyafeti giymiş, aralarından biri mi? Koyun zihniyetinin sıkıcılığını size uyumak için birinin ardı ardını takip ederek çitlerden zıplayan koyunlarla örnek vereyim genelde bir iki sayar esnemeye başlar üç dört beş... on bir on iki demeye ise gidersiniz. sürü zihniyetinin sıkıcılığını hayattada sezimlemek kolay..

     ne kadar da ucuz bir komedi showu bu böyle.. buna gülerekten ucuz komedi anlayışımı sizlere ifşa etmiş bulunuyorum... Yüzeysellik ve derine inememeyi kişinin zekasını bağlamak istesemde tüm koyunların aptal olamayacağı olasılığı benim bütün koyun sürüsünü aptal olarak nitelendirmeme çok sert şekilde karşı çıkıyor.. Matematiği karşı hepimizin eli kolu bağlı olmamış mıydı zaten? Peki sizce koyunlar kurttan korkarak masum duygular içerinde miydiler yoksa çobanın emirlerine direkt uyarak öğrenme eylemini reddedecek kadar cahiller mi?