Yağmuru severim yanaklarıma damlayan
Ve geceleri daha çok severim seni bana bağlayan
Ağlamanı anlarım zordur bu yaşta olmak büyük bayan
Ve daha da zordur gözyaşlarını silecek olmayan
Ama benim o yalnız ağlayan
Benim seni her şeye karşı seven
Satırlarda kaldı kalem
Adını gördü yazmaz tek harf daha
Kan mıdır mürekkep midir satırlara damlayan
Seni benden koparan
Söyle haydi Nilüfer neydi seni böyle yalnız bırakan
Bırak kurusun bu koca göl
Gözlerim var uğruna bitmeyecek kadar
Acılı ve yalnız gözyaşı
Belki göremem bu son akşamı
Bu gece de sen otur o masada tek
Ben çok oturdum yanımda bir kadeh sek
Dudaklarımda son kelime
Nefesime dahi izin vermeyecek!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ağlanan Geçmiş Zaman
PoetryTüm şiirler kendime aittir, isimsiz paylaşılması ve ticari amaçlı çoğaltılması etik ve yasal değildir.
