Lip&Hip | Chanmin

19

saat 00.30 olmuştu, yağmur duracak gibide durmuyordu ve Chan hala ortalıkta yoktu Seungmin buna karşı endişelenip telefonunu eline alarak Chan'ı aradı

Sonunda Chan telefonu açmıştı.

Seungmin: Chan nerdesin sen arıyorum açmıyorsunda

Chan'ın sesi boğuk ve ağlamaklı geliyordu

Chan: beni mi aradın?

Seungmin: ağlıyor musun sen?

Hemen nerde olduğunu söyle oraya geliyorum

Chan: yolu nerden bileceksin hava sisli zaten, beni merak etme uyu sen ben birazdan eve gelirim

Seungmin: Chan benimle oyun mu oynuyorsun, nerdesin diye soruyorum cevap ver

Chan bu alkollü hali ile eve dönemeyeceğini anlayınca nerede olduğunu konum olarak attı

Seungmin ise üzerine ceketini aldıktan sonra bisikletine binip Chan'ın konumuna geldi. Hava öylesine sisliydiki sadece ilerleyince olduğu yeri tespit edebiliyordu konum olmadan kaybolmuştu bile

Sonunda Chan'ın belirttiği konuma ulaştığında onu bir bankın köşesinde bitkin ve yağmurdan ıslanmış şekilde buldu

Seungmin: bu halin ne Chan??

Chan cevap veremeyecek şekilde yorgundu gözlerini zarzor açıyordu ve üstelik hava soğuktu

Seungmin üzerindeki ceketi çıkarıp Chan'a giydirdi. Chan ise gözünü açtığıp Seungmin'i görünce gülümsedi ve ona sarıldı, gözlerinde hala yaşlar geliyordu

Seungmin: şimdi sırası değil biliyorsun değil mi hadi eve gidelim hasta olucaksın

Eve vardıklarında Seungmin hemen Chan'a giysiler getirdi

Seungmin: ilk bir duşa gir hadi

Chan: Felix ve Hyunjin nerdeler

Seungmin: uyuyorlar, hem onları düşünecek zaman değil kalk hadi.

Chan sıcak bir duşa girdikten sonra salonda ki Seungmin 'den kıyafetlerini almak için bornozu ile yanına geldi

Seungmin: al kıyafetlerin

Chan, Seungmin'in elinde tuttuğu kıyafetleri eliyle yiterek yanına oturdu ve ona sarıldı

Chan: özür dilerim

Seungmin: hatanı bilmen güzel bir daha gecelere kadar dışarda kalma lütfen ama neden? neden ağladın birisi seni mi kırdı?

Chan: öyle değil bu gece sadece parkta oturmak için gittim ama biraz düşününce anlamsız ve saçma biliyorum ama benden nefret ettiğini düşündüm

Seungmin: o nasıl düşünce öyle şaka mı yapıyorsun, senden nefret etseydim emin ol yanına gelmez seninle o kadar yazışmazdım, ve Chan.... benim için çok özel bir yere sahipsin lütfen unutma bunu.

Ardından Seungmin, Chan'ın uzun parmaklarının üzerindeki elini yavaşça çekti ve parıldayan gözlerini ondan ayırdıktan sonra, odasına gitmek için ayağa kalktı.

Adımlarını odaya yöneltmişti ki, Chan, Seungmin'in bileğini hafifçe kendine çekti

Ani bir hareketle karşısındaki kiraz rengi dudakları kendi şarap rengi dudaklarına bastırdı...