Ikatatlong Yugto
Gusto ko mang balikan ang teenage life ko at namnamin ang tamis na dulot nito, life will remind me na ang mahal na ng gaas at ibang commodities kaakibat nito. Time out na muna sa pag eemote at hahanapin ko muna ang buhay upang mabuhay. Linggo ngayon but then sumaglit ako sa school kasi nakalimutan ko yung laptop kung saan me eencode akong mga grado ng mga bata. I am about to come across, nang namataan ko si Leonard na paparating. Malayo palang alam ko nang si Leo to kasi ang lakas ng boses. Yung parang naka built in na sa kanyang yung megaphone, microphone at iba pang phone kasi kahit sa malayo palang dinig mo na yung boses nya. Naudlot ang pagpunta ko sa school, imbes, inimbitahan ko si Leo na pumasok sa bahay at magkwentuhan. Tinanong ko lang naman sya kung kumusta na yung chatmate nya na kasamahan ko. Okay lang naman daw kasi nakapag paalam na syang manligaw sa magulang. Bawal kasi ang magdaldalan sa school kaya hindi ko na nakukumusta si Joan kaya si Leo ang natanong ko. Speaking of paalam, sinadya din talaga ako ni Leo ngayon dito sa bahay dahil me balak syang sa makipagkita sa mga kaklase namin noong gigh school. Tuwing reunion kasi, nakasampa sya barko kaya ngayon siya bumawi. Nag schedule lang kami kung kailan, saan, anong foods na bibitbitin at ano ano pang ka ek ekan para ma enjoy ang pagkikita.
Pinipigilan ang sariling wag magpadala sa tukso ng pagkain
***jhane
YOU ARE READING
Inevitable
General FictionGive...four letters,easy -to say,to spell yet so difficult to achieve. Ika nga nilay madaling magbigay kung ikaw ang klase ng taong mapagbigay pero paano naman kung said ka na...yung walang wala ka na and yet again me mga taong gustong makita ka na...
