MOTHER'S LOVE

59

— 6 years later

Imee's POV
  It's only 5am in the morning ng magising ako, I don't know pero lagi na akong nagigising ng gantong oras. Napasandal ako sa headboard ng kama at sandaling napa isip.

"Rod it's your day today,how are you?,i miss you so much(niyakap ni Imee ang unan na nasa tabi nya),how i wish you were here (tears starting to fall)"

(naka-iglip muli si Imee katapos nyang umiyak ng umiyak)

Imee: Hmmm!stop it!(dahandahang ibinukas ang mga mata at sinilip kung sino yung katabi nya) Lyra maaga pa!!!

Unknown: Good Morning!(he give cheeck kiss to Imee)

Napatingin ako bila, familiar ang boses na yun! At sobrang kong namiss ang boses na yun.

Imee: Rod?(she faced Rod and tears started to fall)

Rod: Shhhh! Stop! Tumahan kana (pinunasan niya ang mga luha ni Imee tska nag smile)

Agad ko siyang niyakap ng mahigpit,i miss him so much!!! How i wish ganto nlng lagi.

Imee: San ka ba nagpunta? Pwde bang sumama nalang ako sayo?(sabay tingin kay Rod)

Rod:(Hinawakan ni Rod ang magkabilang pisnge ni Imee) No!Lyra needs you (smile) nandito naman ako lagi sa tabi mo ih... Babalik ako Mahal ko...(he kissed Imee's lips)

(Nagising uli si Imee dhil sa sinag ng araw...at mapagtanto niya na isa lamang iyong panaginip na sana naging totoo nalang.)

Lyra's POV
   Nag mamadali ako ngayong mag-ayos dahil anong oras na,after kong mag bihis at lahat lahat bumaba na ako at dumeretcho sa garage buti nalang nandun na yung asawa ko😊. Yes I got married at the age of 22 hindi naman sa nagmamadali pero yun nga napag desisyonan namin ng asawa ko na mag pakasal kapag tumungtong nako sa age na 22. He's a cardiologist and ako naman nurse sa isang private hospital.

Nang makarating na kami sa pupuntahan namin, i was shock kasi dapat nandito na si Mama siya ang madalas mauna samin pag pumupunta kami dito.
After an hour finally dumating na siya.

Lyra: Ma, i thought mauna ka samin. (Beso)

Imee: I'm sorry anak,may pinuntahan lang sa shop then traffic papunta dito(hug Lyra and kiss Lyra's forehead) and asan asawa mo?

Lyra: May binili lang ma.

Imee: okay, wait where is my Rody?(nagpalinga linga at parang may hinahanap)

Lyra: Ma Zack po, grabe pinanindigan niyo po na Rody yung tawag nyo sa anak ko. (Smile)

Zack: Mommyla!!!(tumatakbo papalapit kay Imee)

Imee: oh, be careful! (Niyakap niya si Zack ng makalapit na ito sa kanya)

Lyra: Grabe makayakap parang ang matagal di nag kita ha(laugh)

Imee: ashhhhhh!!!!Atska pano ko hindi matatawag na Rody tong pogi kong apu,ih tignn mo naman kahawig ni Papa mo (kinurot ang pisnge ni Zack(Rody)) Btw dala mo ba pinabili ko?

Lyra: Yes Ma,nabili ko po lahat ng bilin nyo and pati ito favorite ni Papa.

Imee: Good,antayin lang natin asawa mo nak then mag start na tayo.

I just nodde makalipas ang ilang minuto dumating na din asawa ko,then nag start na kaming mag sindi ng candles for Papa. We're at the cementery sa grave ni Papa we really missed him so much.

*******Flashback********

Lyra and Irene's POV
  Nagising akong wala si Mama ko sa tabi ko kaya naisipan kong tignan kung nasa baba siya or sa kuwarto niya,sinilip ko sa kuwarto wala siya then sa kitchen wala siya so i go Tita Irene and ask her kung alam niya kung nasaan si Mama. She said na di niya din alam sinamahan niya ako sa kitchen dahil may kukunin din siya.

Habang kumukuha ako ng tubig bigla ko namang na  sagi ang baso na dapat gagamitin ko ng marinig ni Tita Irene na may nabasag agad siyang lumapit at pinalayo ako mula sa nabasag na baso.
I feel something weird bigla akong kinabahan na iwan agad kong naisip si Papa.

After nalinis ni Tita Irene ang nabasag na baso sa sahig naisipan ko ng tawagan si Mama dahil ilang oras na din kaming nag aantay pero wala parin siya. I tried to call her 5th times pero walng sumagot. Ilang minuto pa ay may tumawag sa cellphone ni Tita Irene agad kong tinignan kung sino and si Mama yung caller kaya so answered the immediately.

On call....

Irene!(crying)

:Ma?hello?wha—what happened (worried voice)

Ly— anak(sobbing)

:Yes ma? where are you po ba,kanina pa po ako nag aalala.

Nak,asan si Tita mo?

:Here ma(binigay ko ang cellphone kay Tita Irene)

:Yes Manang?

:Ha?napano?

:Oo si—sige (worried voice )

End call....

Di ko na narinig ang napag usapan nila bsta ang nakita ko yung reaksyon ni Tita Irene,i know something happened kaya nag tanong na ako kay Tita.

Lyra: Ta what happened,ano po sabi ni Mama?

Irene: Si Papa mo—

Lyra: Ano po nangyare kay Papa?

Irene: Nasa hospital sila nak, nandun din si Mama mo(holding her tears)

Lyra: Tita tara na po (tears started to fall).

Agad na kaming pumunta sa hospital, naabotan namin si Ate na nakaupo sa gilid at iyak ng iyak. Nang makalapit kami agad namin siyang niyakap.

Irene: Ate!(hug imee)

Imee: Wala na!..... (Sobbing)

Lyra: ma where's papa? Okay lang ba sya?.

Nilapitan ni Ate si Lyra at niyakap ito ng napaka higpit...

Imee:(she caressed Lyra's cheeks) Anak!—

Lyra: Where's papa ma? Is he okay? (Tinignan si Imee) Ma please answer me, papa is okay diba? (Sobbing) wag po kayong umiyak ano ba, sagotin nyo po ako ma.

Imee: Wa— wala na si Papa mo nak(sobbing)....

Lyra: no ma, kasama lang natin siya kanina diba? Nangako siya skin na aalis kami bukas.... (Napaupo si Lyra at umiyak ng umiyak) He promise me na aayosin niya pamilya natin.... Why!!!!!

Niyakap uli ni ate si Lyra, pati ako lumapit na din at niyakap si Lyra. Nabigla lang si Lyra pati ako hindi ako makapaniwalang wala na si Kuya....

Akala ko magiging masaya na si Ate pag kasama niya na si Kuya uli pero bat ganto? Bat niyo naman kinuha agad? Hindi pa nila naaamin sa isa't isa ung totoo...

****End of Flashback****