ඉස්කෝලෙ ගිය වෙලේ ඉදලම මං ගේට්ටුව දිහා බලාගෙන ඉන්නවා ඉන්නවා එයා තාම නෑ.. මං 6.30 ඉදලා ගේට්ටුව දිහා බලාගෙන ඉන්නවා..
දුලන්යාාාා ඔයා ඇයි මෙච්චර පරක්කූ.... මගෙ හිත කෑ ගහනවා... අහ්... එයා ආවා තාත්තා එක්ක බයික් එකෙන් ඇවිල්ලා ගේට්ටුවට ටිකක් මෙහයින් බැස්සා.
දුලන්යා... එයා සුදු ගව්මට මාරම හැඩයි.. කොන්ඩ කරල් දෙකක් ගොතලා.... ඒ ලස්සන වචන වලට හරවන්න අමාරුයි.. ඒ තරම් හැඩයි... රූ රැජිණියො පරාදයි දුලන්යගෙ හැඩට කියලමයි මගෙ හිත කිව්වෙ..
මං ඒ පැත්තට ගියෙ කාටත් කලින් එයාට ගුඩ්මෝනින් කියන්න හිතාගෙන
"ගුඩ්මෝනින් දුලන්යා..."
"ආහ්... මේ සස්නි අක්කනෙ..ගුඩ් මෝනින් මෝනින්"
එයාට මාව තිබිලා.... එයාට මාව මතක තිබිලා... මටත් කලින් හිතට ආපු අදහස් ඉක්මන් වෙලා දුලන්යාගෙ එල්ලි එල්ලි තිබුන අත අල්ලගත්තා... එයා කලබල උනත් හිනා වෙලා මගෙ අත අනිත් පැත්තට අල්ල ගත්තා.
අපි අත් දෙක අල්ලන් වන වනම දොලහ ආට් සෙක්ෂන් පංතියට යද්දි දුලන්යගෙ යාළුවො මං දිහා කන්න වගේ බලං හිටියා.
"හහ්, ඔයා දැං අක්කලවද ආස්රය කරන්නෙ දුලා."
"මිනූ.... ඒ මං යන ක්ලාස් එකටම යන අක්කා කෙනෙක්... "
"ඕ... එහෙනම් අදුරගෙන ගොඩක් කල් වෙන්න ඇති."
දුලන්යා මං හිංදා අපහසුතාවෙට පත් වෙනවා...
"දුලන්යා නංගි මං යන්නම්.."
මං එහෙම කියලා මං පංතියෙන් එලියට ආවා.... ඇස් කොනෙන් දැක්කා දුලාන්යා මං යනකම්ම මගෙ දිහා බලං හිටියා..
_________________________________________
#jesmine
YOU ARE READING
අහිමි පෙම්|GL|✔|
غير روائيඅසම්මත බව දනිමි. නොලැබෙන බවද දනිමි. නමුදු ඔය දිගැටි ඇස් වලට තවමත් මා පෙම් කරමි. ඈත අහසේ ඔබ ඉගිල යාවී. කම් නෑ මා ඉන්නම් මේ සිටින තැනම දිනක අපි නැවත එක වේවි. මම බලා හින්නෙමි එදින වනතුරු. This is my first GL story. i think you'll enjoy this fiction