Step brothers

13

დილით

სშინელ ხასიათზე ვიღვიძებ, თვალები სულ დასიებული მაქვს რადგან გუშინ საკმაოდ ბევრი ვიტირე იმ ნაბიჭვარის გამო!
ადგომის თავი არ მაქვს მაგრამ ვინ დამაცდის წოლას და საკუთარ საწოლში ნებივრობას?! შემორბის ჩემი საგიჟეთიდან გამოქცეული დაქალი და ზედ მახტება
-რას აკეთებ შე ყლეოო
-ადექიი სწრაფაადდ
-რატოომ რაა იყოოო?! ქვეყანა დაიქცააა?! თუ მაიკლ ჯექსონი გაცოცხლდა?!
-შიგ გააქვს? ნეტა ვიცოდე ეგ აზრები საიდან მოგდისს
-აღარ იტყვი რა გინდაა?
-ქვემოთ ჩამოდი და თავად ნახაავ
-მინა გეფიცები ახლა თუ ავდექი ძვირად დაგიჯდება
-აეგდე შე სირო

ავტორის pov.

-გაეთრიეეეეეეეე-იყვირა ენჯიმ და ბალიშით გაეკიდა მინას, ასე ჩაირბინეს კიბეები თუმცა როდესაც ენჯის ნაცნობი ხმა მოესმა ბალიში ძირს დააგდო
-სულ არ შეცვლილხართ-ჩაიცინა ბიჭმა ენჯი კი ისეთი სისწრაფით გაექანა ბიჭისკენ გეგონება ვიღაც მისდევდაო, ბიჭს ზედ შეახტა და მაგრად მოეხვია
-ტომაასს
-ჩემო თოჯინაავვ-წამოიყვირა ბიჭმა და გოგონას ხელები მოხვია
-მომენატრეეე როდისს ჩამოხვედიი?
-დღეს დილით და მაშინვე შენთან მოვედი
-აბა ერთი არ მოსულიყავიი-თვალები აატრიალა გოგონამ
-რა ხდება აბა ახალიი? -თქვა ბიჭმა და მდივანზე წამოჯდა, ენჯი და მინა კი ბიჭის მოპირდაპირედ დასხდნენ
-რავიციი არაფერი ისეთი, რა უნდა მოხდეს ტომიი-თქვა ენჯიმ
-და ურთიერთობებში რა ხდებაა? -ჩაიცინა ბიჭმა და ორივე მათგანს გადახედა, აი ენჯის კი უცებ შეეცვალა სახე რაც ტომასმა შენიშნა და მანაც მოიშორა ღიმილი სახიდან
-ენჯი რამე მოხდა?
-იცი ის.. მას... -ლაპარაკი ენჯის მაგიერ მინამ დაიწყო
-რაა რაა მოხდა თქვით მალე
-შეყვარებულმა უღალატა-თქვა მინამ ენჯი კი ქვედა ტუჩს იჯბენდა რომ აქ არ ატირებულიყო, ახლა არა!
-რაა? როგორ გაბედა, კარგი ენჯი მისმინე-თქვა ბიჭმა და გოგონა გულში ჩაიკრა
-არ ინერვიულო, ის არაა შენი ღირსი! უკეთესს იპოვი! იპოვი ადამიანს რომელსაც მართლა ეყვარები და შენს გარდა არავის შეხედავს! არ იტირო კარგი? -უთხრა ბიჭმა გოგონას და მისი სახე ხელებში მოიქცია
-კარგი არ ვიტირებ...
-დამპირდი
-გპირდები
-რას მპირდები?
-ჯანდაბა.. გპირდები რომ არ ვიტირებ! კმაყოფილი ხარ?
-დიახ კმაყოფილი ვარ- თქვა ბიჭმა და გოგონა ისევ მიიხუტა, გოგონაც მოეხვია მას. და აი იღება კარი და შემოდის ჯონგუკი, კიბეებიდან კი ჯიმინი ჩამორბის და ძმაკაცს ესალმება. ჯონგუკი იღიმოდა მაგრამ როდესაც მისაღებში შევიდა და დაინახა როგორ ეხუტებოდა ენჯი სხვა ბიჭს მაშინვე სახე შეეცვალა, გულში წყენა იგრძნო და უნდოდა აქვე და ახლავე ბოლო ხმაზე ეტირა. და რატომ მოვიდა ჯონგუკი? ის ჯიმინმა დაპატიჟა მაგრამ მან ხომ არ იცოდა რომ ენჯიმ და ჯონგუკმა იჩხუბეს?! და ჰო ენჯი ჯიმინზე ისევ ნაწყენია და ხმას არ სცემს. ჯონგუკი ყალბი ღიმილით შედის ოთახში და იქ მყოფებს ესალმება
-ენჯი ეს ბიჭი ვინაა? -იკითხა ტომასმა
-მე ენჯის... -დაიწყო ჯონგუკმა თუმცა ენჯიმ არ აცალა
-არავინ უბრალოდ ჯიმინის მეგობარია-უთხრა ენჯიმ მეგობარს და გაუღიმა, ჯონგუკს კი მწარედ გაეღიმა და მდივანზე დაჯდა
-და ჯიმინი ვინაა? -იკითხა ისევ ტომასმა
-ისს.. ჩემი ძმაა
-ძმაა?
-ნუ ჰოო კარგი ნახევარძმა
-ვაუუ დეიდა ლორენი გათხოვდაა?
-კიი
-და ახლა სადაა?
-ეგ და "მამა" საქმიან შეხვედრაზე არიან და სავარაუდოდ დილით მოვლენ
-აჰამ გასაგებია
-ღმერთო დიდებულო კიდევ დიდხანს უნდა ილაპარაკოოოთ? უი... ბოდიში არ ვიცოდი სტუმრები თუ გვყავდა-ჩაილაპარაკა თეჰიონმა და თვალების სრესით ჩამოვიდა ქვემოთ და ისიც მდივანზე წამოჯდა
-ენჯი ეს ვინღაა?
-ეს ჩემი მეორე ნახევარძმაა
-გამარჯობა მე თეჰიონი ვარ-თქვა თეჰიონმა და ბიჭს ხელი გაუწოდა, ტომასმაც ჩამოართვა ხელი და უთხრა
-მე ტომასი, სასიამოვნოა
-ჩემთვისაც-უთხრა თეჰიონმა და გაუღიმა
-შეიძლება ვიკითხო ენჯისი ვინ ხარ? -ჰკითხა წარბაწეულმა ჯონგუკმა ტომასს მაგრამ პასუხი ენჯიმ გასცა
-ეს არაა შენი საქმე
-რატომ მე ხომ უბრალოდ ვიკითხე?
-მეც უბრალოდ გიპასუხე
-ჰეიი თქვენ ორს რა ჯანდაბა გჭირთ? -ვეღარ მოითმინა ჯიმინმა
-ჯიმინ ახლა არაა ამის დრო შეეშვი-გადასჩურჩულა თეჰიონმა ჯიმინს
-რასქვია ახლა არაა ამის დრო? შეყვარებული წყვილი ასე უნდა იქცეოდეს? იჩხუბეთ?
-არა უბრ... -დაიწყო ჯონგუკმა მაგრამ ენჯიმ ისევ შეაწყვეტინა
-კი არ ვიჩხუბეთ დავშორდით და შერიგებას არ ვაპირებთ-წყნარი ტონით თუმცა ცოტა ხმამაღლა თქვა ენჯიმ
-და.. დაშორდით?
-ხოო დაა ახლა ამის მოყოლას ნამდვილად არ ვაპირებ შენთვის თუ რატომ დავშორდით!
-ჩემზე ისევ გაბრაზებული ხაარ?
-კიიი!
-მისმ...
-თეჰიონ უთხარი რომ შემეშვას და ხმას ნუ მცემს!
-ჯიმინ ენჯიმ გადმოგცა რო... -თქვა თეჰიონმა სიცილით
-გავიგეე ყრუ არ ვარ
-კარგით გეყოთ სირცხვილიაა ეს ბიჭი რას იტყვისს-წამოდგა ენჯი და ცოტა ხმამაღალი ტონით თქვა
-არაუშავრს თოჯინავ არაფერია
-თოჯინავ? -გამოხტა ქუქი
-პრობლემა გაქვს ძმაო? -არც ტომასმა დააკლო
-მასე რატო მიმართავ?
-შენ სად იყავი მე რომ მასე ვეძახდი
-გითხარი მასე ნუ ეძახი თქო
-შენ ვერ მასწავლი როგორ მივმართო ჩემი ბავშვობის მეგობარს
-მკიდია! მას ასე ვერ მიმართავ და მორჩა!
-შენი საქმე არააა როგორ მომმართავს!-ენჯიც ჩაერია
-ჩემი საქმე არაა?
-დიახაც! ჩვენ ერთმანეთისთვის არავინ ვართ და არ გაქვს უფლება სხვას ასწავლო თუ როგორ უნდა მომმართოს
-მე შენთვის არავინ ვარ?... -ბიჭს ცრემლები მოადგა თვალზე თუმცა ცდილობდა თავი შეეკავებინა და არ ეტირა
-არა.. არავინ ხარ! -უპასუხა ენჯიმ და თავის ოთახში გაიქცა, ტომასიც გაყვა თუმცა ამჯერად ქუქს ხმა არ ამოუღია
-თეჰიონ რატომ არ მითხარი რომ ისინი ნაჩხუბრები იყვნენ? -წამოიწყო საუბარი ჯიმინმა
-მერავიციი დამავიწყდაა
-ქუუქ ძმაოო ეს როგორ მოხდა? რატომ დაგშორდა?
-არ მინდა ამაზე საუბარი ჯიმინ..
-ხოო რათქმაუნდა არ გენდომება იმაზე საუბარი თუ როგორ უღალატე ენჯის სხვასთან-ხმა ამოიღო მინამაც რომელიც ამ დრომდე აქ იჯდა და მათ საუბარს უსმენდა, ქუქმა ამ სიტყვებზე მინას აწყლიანებული თვალებით ერთხელ გახედა და ისევ დაბლა ჩახარა თავი