Ik rol mezelf om en val met een klap op de grond. Ik zucht zacht en krabbel overeind, waarna ik als een zombie naar de keuken loop. Ik pak een glas water en neem af en toe een slok terwijl ik uit het raam kijk. Een verdwaalde traan rolt over mijn wang als ik weer terug denk aan de afgelopen tijd. Onze ontmoeting brengt een kleine glimlach op mijn gezicht. De rest is geschiedenis, van onze eerste kus tot die donkere dinsdagavond. Ik bijt op mijn lip bij die herinnering en voel weer de drang om te huilen op komen. Ik hoor de bel gaan en kijk automatisch om. Ik loop langzaam naar de deur, waarbij ik langs de spiegel in de gang kom. Ik trek mijn neus op bij het zien van mijn gezicht, ik zie er echt uit als een zombie. Ik zucht zacht als ik de deur open. Dan kijken twee helderblauwe ogen me aan. De jongen waar ze bij horen houd zijn telefoon bij zijn oor. "She's a mess." Zegt hij zacht, waarna hij ophangt.
