Love By Her

4

Jennie

After 3 days, back to normal na ulit kami pero at least, we have memories that we will never forget. Sa Baguio lang namin na try na mag over night nila chaeng, yung huling gabi namin sa hotel room, uminom kami kahit hindi pwede pero sobrang inom na inom na sila jisoo kaya bumili na kami malapit sa isang convenient store.

Nagsama sama na kami nila irene nung last day na namin, kaya nagpakalasing kami kasama sila jisoo at seulgi. Mabuti na lang pinayagan ako ng kapatid ko as long as alam niya hindi naman siya magagalit.

Nandito na ako sa loob ng school habang hinihintay sila irene. Kanina pa ako hintay nang hintay sakanila pero wala pa rin sila.

And lisa with her friends arrived. I make myself busy, nang dumaan sila hindi ako lumingon pero nakita niya pa rin ako at lumapit at kinausap ako.

"Are you waiting for me?" Nagsisimula nanaman siya sa akala niya.

"I'm not, ang aga mo naman maging feelingera"

"You're not wearing your I.D you can't go inside" Wala nga akong I.D at nung malaman ko yun, tumakbo kaagad ako sa loob pero merong mga student council na naghihintay.

"See, kahit anong gawin mo hindi ka makakapasok sa loob" Hindi na ako pwedeng bumalik pa sa bahay, late din ako.

"You can go inside in one condition".

"What?"

"Date with me later at 6 o'clock. I will wait for you at parking lot. Hindi ako aalis hangga't hindi ka dadating" Then she leave. She told the student councils that they will let me go inside.

I didn't even say yes to her, pumasok na ako kahit hindi ko na hinintay sila irene.

Pagdaan ko sa hallway, nakita kong may grupo ng students na parang may hinihintay, sila yung kalaban nila jisoo nung nakaraan at parang may hinihintay sila. Naglakad lang ako para hindi nila ako mahalata na dumaan, pero may tumawag sa'kin at akala ko yung mga kalaban nila jisoo.

"Sorry, pwede mo bang ibigay 'to kay han-"

"S-Sinong kapatid?" nakatingin sila sa amin at pinipigilan ko naman 'tong kausap kong huwag niyang sabihin ang pangalan ng kapatid ko.

"Si han-"

"Oo, sige. Bye" Kinuha ko na yung box na ibibigay niya at tumakbo ako papasok room hanggang sa makarating ako at nasa loob na ang professor namin.

I'm grateful na hindi nila nakita ang pagmumukha ko kundi malalaman nilang kapatid ako ng kaaway nila. Well, hindi talaga ako kilala nila. I don't want to be fame too, kagaya nila, magulo ang buhay.