Son Olan, İlk Sabah...

23 3 4
                                    

Selamm ben Eflin 15 yaşındayım. Ulusoy Yetimhanesinde yaşıyorum. Ailem ben çok küçükken beni yurda bıraktı. Alara ile küçüklükten beri arkadaşız. Beni terk etmeyen tek kişi Alara...

Sabah Alaranin kahkahalarıyla uyandım.
"Kimle konuyorsun sen yine. Sabahın köründe uykumdan ettin" dedim ve ona bir yastık fırlattım. Bu haraketim onu susturmamış, hatta daha fazla gülmesine sebep olmuştu. Gökçe abla bizi uyandırmaya gelmişti fakat benim uyandığımı görünce resmen şok geçirdi. "Doğru mu görüyorum? Eflin erken mi uyanmış bana mı öyle geliyor" dedi. "Arkadaş sayesinde uyandım" diyerek imada bulundum. Gökçe abla da bir kahkaha attıktan sonra, "Seçmelere geç kalacaksınız acele edin kızlar" dedi. Evet bugün altı yaşından beri hayal ettiğim kulübün seçmeleri vardı ve ben tamamen unutmuştum...

Daha tam uyanamadığım için geri yattım ama Meltem beni salar mı hiç? Yüzüme bir bardak su yedim.. "Uyan gerizekali maymunum geç kalacağız" dedi Alara. Sonunda kalktım ve üstüme siyah bir kısa tişört altıma yırtık kot şort gecirdim. Uzun siyah saçlarımı güzel bir At kuyruğu ile topladım. Kızlarla yemekhaneye gittik.

Alisa, Berfin ve Hilal'i gördük. Alisa bana ters ters bakti. Önce umursamadım ama sonra yemekhane sırasında beni sert bir şekilde ittirip onume gecince:
-Amacin ne senin!
-Noldu yine?
-Bilmiyormuş gibi yapma. Beni ittirip önüme gectin!
Tam Alisa dudaklarını aralarken Sedef hocayı gördük. Alisa'nin dudaklarını açması ve kapatması bir oldu. Sedef hoca Müdür yardımcımız, ondan herkes korkuyor. Hatta canım hocacığımız 42 öğrenciyi okuldan kovduğu icin rekorlar kitabına girmeli diye düşünüyorum.

Sedef hoca "Ne oluyor yine burada?" Dedi. "Yok birşey" diyerek geveledi Alisa. "Her neyse uzatmayacağım sizinle uğraşamam. Bugun bildiğiniz üzere secmeler var. 10, 11 ve 12. Sınıflar saat 3'te son prova için konferans salonuna gelsin. Sorusu olan var mı?" Dedikten sonra, "Seçmeler saat kacta?" diye sordum. Yüzüme; niye soru soruyorsun gerizekali, uğraşamam ben sizinle dermişçesine baktıktan sonra çekip gitti. 9. Sınıflar bir anda kahkaha attı. "Ne gülüyorsunuz?" diye sordu Meltem, meydan okurcasına bir sesle.

Üçlü sandalyelerden birine oturduk. Yemekte her zamanki gibi; patates püresi, henüz içinde kimsenin ne olduğunu bilmediği bir çorba ve bezelye vardı. Çorbayı 1 dakika içinde içmezsen buz gibi oluyordu. Ah güzel yetimhanem ne kadar normal...



𝑫𝒆𝒗𝒂𝒎 𝒆𝒅𝒆𝒄𝒆𝒌...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 14, 2022 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

𝐇𝐚𝐲𝐚𝐥𝐥𝐞𝐫𝐢𝐦𝐥𝐞 𝐁𝐢𝐫𝐥𝐢𝐤𝐭𝐞Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin