Küçüklük Aşkı -7

123 7 13
                                    

Ne demek istediğini anlamamıştım.Ama ona ayak uydurma gerektiği biliyordum.Kendimi ona bırakmıştım. Bence en iyisi buydu.Bu gece ondan ayrı kaldığım günlerin acısını çıkarmak istiyordum. Özlemiştim hemde çok. Bu kadar tesadüfü ben bir arada yaşamamıştım. Bu bir mucize bile olabilirdi!

Gittiğimiz yer çok loş bir ortamdı. Sigara dumanları,neon ışıklar, ve klasik sokak sürtükleri ve piçleri. 3 kattan oluşuyordu. Bir masaya geçtiğimizde gerçekten deli gibi dans edenleri gördüm. Benden de deli gibi diyebilirim. Çılgın sürtükler! Bu gece çokta eğlenebileceğimi zannetmiyorum aslında. Karşı masadaki bir grup piç bana baktığını fark edinceye dek eğlenebilirim diye geçinirken bana baktıklarını görünce hiçte eğlenebileceğimi zannetmiyorum. Ege'ye de söyleme gereği duymamıştım.

Şuan tek istediğim kendimi ruh halime bağlı olan bu şarkıya bırakmaktı. Bırakmıştım da. Çalan şarkı Sarah Jsun - My Place olduğunu biliyordum. Çok sık dinlediğim şarkılar arasındaydı. Dans ederken kolumu morartıcak olan güçte tutulduğunu hissettim. Kalp ritmim hızlanmaya başlamıştı. Kolumu tutan o karşı masadakilerden birinin olduğunu fark etmiştim. Ordan bana kıs kıs gülmeler bunu açıkça belli ediyordu zaten. Ege de tam dışarı çıkacak zamanı bulmuştu. Babası aramıştı ve dışarı konuşmaya çıkmıştı. Ayrıca sigara içmeye de. Ege 'nin size daha önce sigara içtiğini söylemiş miydim? Öğrenmiş oldunuz. Kolumu daha fazla sıkmaya başlamıştı. Canım yanıyordu. Ona tekme atmaya kalkıştığımda masadakiler gelmeye başladı. Herkes kendi derdine bakıyordu . Kimse benim zor durumda olduğumu kendilerinin şarkının ritmine bıraktıklarından anlamamışlardı. Çığlık atmaya sesim bile çıkmaz olmuştu korkudan. Ege nerdesin!

Ege'nin ağzından :

İçeri girdiğimde Biricik yoktu. Lavaboya gitmiş olduğunu düşündüm ve oturarak beklemeye başladım. Herhalde yarım saat olmuştur. Aradım ama telefona bakmamıştı. İyice meraklanmıştım. Hiçbir şey söylemeden ortadan kaybolmuştu . Ve bu bizim ilk gecemizdi. Üzüntüye uğradım. Beni durduk yere bırakmış olamazdı. Kesinlikle önemli olan bir şey vardı. Sürekli arıyordum sürekli. Açan olmasa bile arıyordum. Biricik nerelerdesin!

Biricik'in ağzından :


Kaybolmuştum. Her yer simsiyahtı. Hiçbir şey göremiyordum. Sanırım gözlerimi kapatıp ağzımı bantlamışlardı. Sesim çıkmıyordu. Ne oluyordu ? Kim bana bu kötülüğü yapmıştı? Ne yani ben bir daha anneme babama sarılamayacak mıyım? Gözlerimden akan gözyaşlarımı hissedebiliyordum. Beni taşıdıklarını fark ettim. Beni bir yere götürüyorlardı. Nereye gelmiştim ben? Korkuyordum. Gece yarısı tanımadığım ve görmediğim insanlar beni niçin kaçırmıştı? Ne istiyorlardı? Benle alıp veremedikleri ne olabilirdi ki? Çaresizdim. Kafamda o kadar çok soru vardı ki. Hiçbirinin cevabını bilmiyordum. Beni sandalyeye bağlamışlardı. Gözlerimi açtıklarında karşımda 3 tane adamın tavla oynadığını gördüm. Rahatlığa bak ya. Ben daha 17 yaşındayım. Ne istiyorlardı benden? Ben onların bildiği kızlardan değildim. Ağzım kapalı olsa bile çığlık atmaya çalıştım ama maalesef başarılı olamadım. Bana oradan biri

'' Çığlık atmaya çalışma burası ormanlık seni burada kimse görmez ve duyamaz.''

dediğinde gerçekten de çok çaresiz olduğumun farkına varmıştım. Beni babamdan başka kimse kurtaramazdı. Ege'ye de çok kızgındım ama şuan ne haldedir gerçekten merak ediyordum. Babam ve annem beni gerçekten çok merak etmiş olmalılar. Cep telefonum çok titriyordu. Titremesi hiç durmamıştı. Bir dakika! Bu benim kurtulmama yardımcı olabilirdi! Lavabo için hareket etmeye ve anlatmaya çalışmıştım. Anlamamışlardı gerizekalılar! İşaret edince ordaki aptallardan biri nihayet anlamıştı. Lavabo'ya gittiğimde her yer örümcek ağlarıydı. Hiç temizlenmemiş! İğrenç görünüyordu. Hemen cebimden telefonu çıkardığımda babamı aramak için numarayı tuşlamıştım çabucak. Çok büyük bir hayal kırıklığına uğramam da bir olmuştu. Telefonum çekmiyordu! Kapıdan gelen kaba bir ses ile :

'' Dışarı çık! Ne yapıyorsun sen orda! '' diyen bir adam der demez kapıyı kırmıştı. Elimdeki telefonu görünce elimden hemen çekip almıştı. Diğer adamlara seslendikten sonra telefonumun sim kartını çıkarıp diğerlerine verdi. Beni yine o sandalyeye mahkum ettiler. Asıl şimdi ben ne yapacaktım?

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 29, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Küçüklük Aşkı.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin