Instagram: azimet340
Watpad'de Cezam isimli ilk kısa fantasik hikaye.
Okumayanlar, okumadıklarına neden okumadım diyerek pişman oldular.
" Nasıl ya!
Nasıl yaaaaaahh!
Bumu benim gelecekteki kocam?!
Bu insan yavrusu çok küçük daha. "
" Onu başında...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selamlar canlarım güzellerim. Yeni bir şey denemeye karar verdim. Bu hikâye deneme olacak yani.
Yeni, biraz fantastik biraz normal, ama kısa bir hikaye.
Sizlerin görüşleri benim için çok değerli. Lütfen ne düşündüğünüzü benimle paylaşın. Güzel devamı gelsin yada olmamış devam etme demekten çekinmeyin lütfen.
Bu hikâye finale giden Kan Borcu'ndan sonra yayınlayacağım bir hikaye.
Sizden ricam atlamadan okuyunuz. Bu şekildekafanızda daha iyi oturacak hikaye.
Umarım beğenilir. Beğenilmezsede denedim olmadı derim artık 🤣🤣🤣🤣🤣
Sevgi ve saygılarımla. Hepinizi seviyorum.
********************************
" Nasıl ya! Nasıl yaaaaaahh!
Bumu? Bumu benim gelecekteki kocam?! Bu insan yavrusu çok küçük daha. "
" İnsan yavrusumu? "
Dedi Efken kahkaha ile gülerken.
Elleri karnında bir süre daha güldükten sonra gözlerindeki yaşları silerek durulup, karşısında durmuş kendisine sinirle bakan Çisel'e döndü.
" Onu başında düşünecektin Çisel. Kimse sana kendi kanadını kes demedi. Yönetici dedenin sana verdiği cezân bu. Bir insan oğluyla evleneceksin. Bu insan oğlu büyüyüp sana aşık olduğunda ki olurmu bilmem, seninde kanadın yeniden çıkacak ve dünyana geri dönebileceksin.
Komşu kralın adi oğluyla evlenmedim diye bu kadarda zalimce ceza verilirmi yaaah! "
Diye haykırdı resmen. Birden kulakları çınlatan o ses duyuldu.
" O ceza sen kanadını kestiğin içindi seni AHMAK!! Üstelik senin yüzünden savaşın eşiğinden döndük.!! "
Efken elleri kulaklarında sessizliği bekledi bir süre. Sonra,
" Çisel..." Dedi kıza bakarak.
" Bizim dünyamızda tek kanatlı biriyle kimse eş olmaz. Bunu sende biliyorsun."
Çisel bir adım öne gelerek,
" Sence öyle bir derdim mi var benim! Ben sadece kendi topraklarıma dönmek istiyorum o kadar! "
Dedi kız Efken'in siyah kanatlarından tutup çekerek.
Madem bir insan oğlu ile evlenmekti cezam. Neden yetişkin biri değil. 100 yıldır burdayım. Bir 100 yıl dahamı bekleyeceğim."
" Saçmalama Çisel ne 100 yılı. "
" Evet biraz abarttım. Ama ben bir an önce bu ceza bitsin istiyordum."
" Hem ne belli bu bebeğin o olduğu."
" Aptal olma Çisel. Bu o olmasa boynundaki kolye böyle parlamazdı. O kolye sana kocanı bulman için verildi.
Üstelik bu tatlışın kulağının arkasında kanat benzeri bir lekesi var mutlaka. "
Efken beşiğin yanına gelerek bebeğin kulağının arkasına bakarken Çisel yanılmış olmasını dileyerek izliyordu.
" Sende gel bak." Dedi Efken.
Kız çekinerek bebeğin yanına gelerek kulağının arkasına baktı. Gerçekten kırmızı bir kanat şeklinde doğum izi vardı. Efken'e dönerek,
" Sadece tesadüf."
Dedi kız. Ama uyanan bebek kızın siyah kanadının ucundan tutarak çekince omuzunun üzerinden bebeğe baktı.
Efken gülümseyerek konuştu.
" Hiç bir insanoğlu bizim kanatlarımızı göremez. Bebek bile olsalar. Sadece kaderi kesişenler görür. "
*****
Karşımda bana bakan adam oydu. Yıllarca beklediğim adam.
Bebekliğini bile gördüğüm bu kara kaşlı kara gözlü uzun boylu yakışıklı adam oydu. Koray Demirkıran.
Da neden elindeki adamı öldüresiye dönüyordu.
Bizim yeniden karşılaşmamız neden böyle olmuştu.
Ben bu adamla nasıl çalışacaktım. Bu adamı kendime nasıl aşık edecektim."
*****
100 yıl önce kendi dünyamdan kovularak geldim bu dünyaya.
Suçum komşu ülkemizin adi oğluyla evlenmemek. Dedem ve prens Ushan'ın babası biz daha küçücükken aralarında bir ahit ile bizi evlendirme kararını almışlar.
Onunla evlenmekten kurtulamazsın diyordu okudugum ülke kanunları. Bir şey hariç.
Okuduğum eski kanun kitabında yazılı olanlara göre gelin olacak kişi düğün merasiminden önce her hangi bir şey olurda kanatlarından birini yada ikisini kaybederse özür sayılır ve kusurlu olduğu için istenmez.
Bu çok riskliydi. Kanatlarımdan birini yada ikisini kaybetmek istemiyordum.
Ama o kara kuzgunlar kadar itici adamıda istemiyordum.
Elimdeki kitabı hızlı hızlı okumaya devam ettim. Birazda atlayarak okumuş olabilirim. Sayfanın sonuna geldiğimde aklımda kalan tek cümle şuydu.
" Sonunda kanatları geri gelir. "
En büyük hatamda bu cümlenin öncesini iyi okumamak olmuştu.
Eğer okusaydım,* Dünyaya sürgün gider. Kendine aşık bir insan oğlu ile evlenir. Ama ona teslim olmadan geri dönerse...*
Kısmını görür evlenmemek için kanadımın birini kesmezdim.
