chapter 3

75 19 17
                                    

:)

ටීයූ... ටීයූ... ටීයූ... (ambulance)

" ම්හ්... ම්මොකක්ද ඒ සද්දේ...
ම්මට නිදිමතයි...
ඒඒත් බෑ... හ්හ් ඉක්මනට ඇහැරෙන්න ඕනි. ජේකේ ව බලන්න යන්න ඕනි."  ( think )

මං ඇස් අරින්න උත්සහ කළත් මගෙ ඇස් එකට ඇලිලා වගෙ තිබුණේ. ඒත් මං ඒ දේ කරන්න උත්සහ කළා. මට දැනුණා කවුරුහරි මාව තදින් අල්ලන් ඉන්නවා කියලා. වේදනාවත් එක්ක ඇගම සීතලයි වගේ වුණාට එයා ළගින් දැනුණේ පුදුම උණුසුමක් මට. මතක් වුණා එකපාරටම අන්තිම වෙලාවෙදී මාව තල්ලු වෙලා එයාගෙ පපුවට හේත්තු වුණු විදිය. මං ලොකු හුස්මක් පිට කලේ තවත් ඒ උණුහුමට තුරුල් වෙන ගමන්.

•" සර්... කරුණාකරලා එයාව හොලවන්න එපා. එහෙම වුණොත් තුවාලෙ පෑරිලා ලේ වහනය වැඩි වෙන්න පුලුවන්."•

°°" හ්හරි... මං එහෙම කරන්නම්"°°

එතන එක කටහඩක් ගැහැණු කෙනෙක්ගෙ ඒ කවුද කියලා මං නොදන්නවා වුණාට දෙවෙනියට ඇහුණු කටහඩ අදුර ගන්න නම් එයා කතා කරලා ඉවර වෙන්න කලින්ම මට පුලුවන් වුණා.







" එඑයා..."

අමාරුවෙන් වුණත් මං ඉක්මනට ඇස් ඇරියේ ඉතිරි වුණු හීනේ සම්පූර්ණ කරගන්න. ඇස් ඇරුණු ගමන් බොදට පෙනුණත් මට ඔයාව අදුරගන්න පුළුවන්. ලා හිනාවක් මගෙ මූණ ඇදුනේ ඔයාව මේ විදියට ආයෙත් දකින්න ලැබුණු නිසා. ගොඩක් ළගින් මේ විදියට....... කවදාවත් හිතුවෙ නැති දෙයක් මම.

" ඔඔයාහ්... හ්හොදින්ද..."

මං හිමින් එහෙම අහනකොට ඉස්සරහ බලන් හිටපු එයා එක පාරටම මගෙ දිහා බලද්දිත් ඒ ඇස් වල කදුළු පිරිලයි තිබුණේ.

" ආහ්... ඔඔයා... ඔඔය අඩන්නවදහ්..."

ලා හිනාවක් එක්කම මං එයාගෙන් අහද්දි මොනවහරි කියන්න එයා කට හොලවන්න හැදුවත් තාමත් බය වෙලා වගේ මගෙ දිහා බලාගෙන හිටියා.

" ඔයාහ්... මං ගැන ද්දන්නවනම්... ඔහොම අඩන්නෑ ක්කියලා නම් මට ව්විශ්වාසයි."

ඒක මං කිව්වෙ කලින්ටත් වඩා ටිකක් හයියෙන් හිනා වෙවී. ඒත් එයා ඇස් දෙක තව ටිකක් ලොකු කලා විතරයි.

LOVE IS THE MOMENT❤️ Where stories live. Discover now