Loving You Unknowingly (Completed)

Chapter: 23

*Present*

Troy Mikael (POV)

Bigla siyang napabangon ng magising. Hingal na hingal siya na animo ay kagagaling lang sa pagtakbo.

Naaalala na niya ang lahat! Lahat lahat.

Nag mamadali siyang bumaba ng kama at hinanap ang kanyang mga damit. Nang makita ang hinahanap ay nag mamadali niya iyong isinuot.

Madali siyang nakalabas ng ospital at pumara ng taxi. Sa bahay nila ni Raffie siya nagpahatid pero wala ito roon kaya sa bahay nina Macky siya dumeretso.

"Where's Raffie?" Tanong niya sa babaeng nagbukas ng pinto

"Sorry pero walang nakatira dito na ganyang panga-

"Daddy." Patakbong lumapit sa kanya ang bata at yumakap sa kanya. "Mom told me your sick."

"I-i'm fine now." Parang may bara sa lalamunan na sabi niya. Nagtatakang nakatingin lang sa kanila ni Troy ang babae.

"Rainier come here." Utos ni Raffie na kalalabas lang sa kusina. "Anong ginagawa mo dito. Hindi ba dapat ay nasa ospital kapa rin?"

Nasaktan siya sa malamig na pagkausap sa kanya ni Raffie. "Natakot ako na bigla kana lang mawala kaya tumakas ako sa ospital para puntahan ka."

Pagak itong tumawa. "Huwag kang mag-alala hindi ko gagawin ang ginawa mo noon."

Napatiim bagang siya. "Listen-

"Cathy ipasok mo muna sa kuwarto si Rainier." Putol nito sa sasabihin niya.

"Hey stay there." Malamig na sabi niya at hinawakan ang isang kamay ni Troy na nakayakap parin sa kanya. "His mine." Siguradong sabi niya.

Nag-iwas ng tingin si Raffie. "Huwag kang pakasiguro Riccardi or should I say Quinlin"

"Nag-aaway ba kayo ni Mommy?"

Bahagya niyang nginitian si Troy at lumuhod para magpantay ang mukha nila ng bata. "No, nag-uusap lang kami." nilingon niya si Danielle. "Kahit ano pang tanggi at sabihin mo alam ko sa sarili ko na anak ko siya." nang ibalik niya ang tingin kay Rainier ay hindi niya napigilan ang pagtulo ng luha niya. "Kaya pala magaan ang loob ko sa iyo, kaya pala-

"Bakit ba hindi mo maintindihan na hindi mo siya anak." galit na may kasamang takot na sabi ni Raffie.

Tumayo siya at lumapit kay Raffie. "Ang hindi ko maintindihan ay kung bakit kailangan mong itago ang bagay na obvious naman."

"Hindi ko alam ang sinasabi mo"

Hindi niya napigil ang sarili na yakapin ito na kanina pa niya gustong gawin. "Now I remember everything." He hug her more tightly. "Naaksidente ako habang papunta sa ospital at nagising na lang ako na walang maa-

"Tama na!" bigla siya nitong itinulak. "Kahit ano pang gawin mong paliwanag hindi na mababago nun na nasaktan mo na ako!" padaskol nitong pinahid ang mga luha na naglandas sa mukha.

********

Raffie Danielle (POV)

"Sweetheart."

Sinenyasan niya si Cathy na ialis muna doon si Rainier at siniguro muna niya na wala ng luha ang mukha niya ng muling humarap kay Troy Mikael. "Hindi mo alam kung gaano mo ako nasaktan noon, hindi mo alam kung anong hirap ang pinagdaanan ko!" this time hinayaan na lang niya ang kanyang mga luha sa pagtulo.

Kitang-kita sa mukha nito ang pagsisisi at galit. "I'm sorry." hirap na sabi nito.

"Hindi ko matatanggap ang sorry mo" sinalubong niya ang tingin nito. "Sana hindi ka na lang bumalik. Tahimik na ang buhay ko, kami. Sanay na akong wala ka!"

Hurt is visible in his handsome face. "H-hindi ko ginustong iwan ka. Please take back wha you said sweetheart."

Gusto niyang pagsisihan ang sinabi. Nasabi lang naman niya iyon dahil sa galit na unti-unti ng nawawala habang nakikita niyang nasasaktan ito. "U-umalis ka na." taboy niya sa lalaki, dahil baka kapag nagtagal pa ito roon ay tuluyan nang mawala ang galit niya.

"Hindi ako aalis hanggat hindi mo ako hinahayaang magpaliwanag."

"Ano pa bang gusto mong ipaliwanag, malinaw naman na iniwan mo kami ng anak mo sa mismong oras na kaila-" napatigil siya sa pagsasalita ng marealize ang sinabi.

Nagliwanag naman ang mukha nito. "Finally inamin mo rin na anak ko nga si Troy."

"H-hindi mali ang intindi mo."

"I clearly hear you ma cherie." (Sweetheaet) Hindi siya nakaiwas ng haplusin ng likod ng kamay nito ang pisngi niya. "Listen please, hindi ko sinasadya na iwan ka na lang basta. Hinding-hindi ko gugustuhing gawin iyon-

"Hindi mo gusto pero ginawa mo." Naghihinanakit na sabi niya.

"No. Hindi ko alam. Nang magising ako sa isang ospital kasama si Elisha, wala akong maalala. Putol ang alaala ko sa araw bago tayo nagkita. Ni hindi ko nga maalala kung paano ako naaksidente."

Napasinghap siya sa narinig. "Nang araw na magising ako sa ospital ay nawala na lang din bigla si Elisha. Hinanap ko siya dahil sigurado ako na siya lang ang makakasagot ng mga tanong ko pero hanggang sa ngayon na bumalik na ang alaala ko hindi ko pa rin nakikita si Elisha. Remember him, siya ang madalas kong ikuwento sa iyo noon. "

Wala sa sarili na napatango siya. "Y-yes." nagbabadya na namang pumatak ang mga luha niya.

"Sa nagdaang mga taon, hindi ko na mabilang kung ilang beses akong nagpabalik-balik dito sa Canada. Nagbabakasakali ako na bumalik ang alaala ko."

"Alam mo bang walang oras o araw na hindi kita hinintay. Hanggang ngayon." napaiyak na siya ng tuluyan. "Hanggang ngayon hinihintay pa rin kita. Isa ka sa dahilan kung bakit nagpunta ako dito sa Canada. Baka kasi bumalik ka na sa bahay at hinahanap kami." Napahagulhol na siya.

"I'm here now ma cherie." Kinabig siya nito palapit at niyakap. "I won't leave you again! I'm sorry of what i did. I didn't mean it." Nakapikit na hinalikan nito ang tuktok ng ulo niya. "Je t'aime ma cherie." (I love you sweetheart)

********

"Hindi mo ba siya kayang patawarin Danielle! Kahit para lang sa anak ninyo." Bulong sa kanya ni Macky. Sakay sila ng eroplano pabalik ng pilipinas. Kahit anong tanggi niya ay nagpilit paring sumama si Macky pabalik ng bansa. Si Cathy mo na daw ang bahala sa mommy nito.

"Hindi ko na kailangang gawin yon." Pumikit siya.

"What do you mean?"

"I forgive him already."

"What? Are you serious! Ni hindi mo nga siya kinakausap eh."

"Wala naman kaming dapat pag-usapan." Bored na aniya.

He rolled his eyes. "Hindi mo pa siya napapatawad kung ganon."

"I won't force you to believe me Macky." Mumulat siya at pasimpleng tiningnan sa katapat niyang upuan sina Troy Mikael at Troy Rainier na magkatabi. Nag bubulungan ang dalawa at nagtatawanan.

Parang pinag biyak na bunga ang dalawa.

Macky clear his throath. "Nakakatuwa silang panoorin hindi ba Danielle." Nanunuksong sabi nito.

"Hindi ko alam ang sinasabi mo." Umirap siya.

Ngumiti lang ito ng nakakaluko. "Now i know."

"Know what?"

"You love Mikael because his Troy." Bigla siyang napatingin kay Macky. "I remember what you told me. Naiintindihan ko na ngagon kung bakit mo nasabi nung isang araw na pareho mong mahal sina Troy at Mikael dahil iisang tao lang sila. Minahal mo si Mikael dahil kay Troy."

"Macky." Pangalan lang ng kaibigan ang nasabi niya.

"You already loving him unknowingly."

"I don't know what your talking about." Inis ng aniya.

"Pretend as if you don't know anything." He rolled his eyes. "Makatulog na nga lang."

Napailing-iling na lang siya.