Nathan’s POV
Pinuntahan ko na si Trace. Nasa auditorium na ako ng school namin. And I saw him na prntng nakaupo sa isa sa mga chair dun at nagbabasa ng libro. Meron akong nakita na mga lalaking nakahiga na sa sahig.
“ Trace!”- ilang beses kong tawag sa kanya hanggang sa humarap na cya sken.
“fuck! What do you need?”- siya at binaba ang librong binabasa.
“ Ano na naman tong kalat na to?”- sabay turo sa mga Lalaki.
“ What do you think?”- cold nyang tanong sken.
“ Shit! Pede bang umiwas ka naman sa gulo?”- ako
“ I’m not the one who started this Nathan as you can see. ”-bore nyang sagot.
“ Please, stop this. Pinag-aalala mo lang yung pinsan mo.”-ako
“ The hell I care. Just tell her that she don’t need to worry about me. And I can take care of myself for God’s sake. ”- irita nyang sagot.
“Ewan ko sayo! You two wErE really different. I don’t know how the two of you become relatives.”
“ Ask our parents to answr your question.” – pilosopo nyang sagot.
“ hay ewan! I just want to make sure that you’re okay for you’re cousin. Alis na ko. ”
At yun nga! Iniwan ko na cya dun. I know that he can take care of himself. He didn’t become the leader of our gang kung lampa cya. Ginagawa ko lang talaga to para kay Denise.
Trace’s POV
Nandito ako ngayon sa parking lot ng school. Papasok na sana ako sa loob ng kotse ko nang may maramdaman ako na nasa likod ko. I turned back and I’m not surprised. Mga lalaki at may mga hawak na baseball bat. I just ignore them. I have enough or today. Mga kalaban ko lang naman yan sa gang.
“ Hoy! Diba ikaw si Trace?”- tanong nung lalaki.
Tumalikod na lang ako. I have more important things to do than to deal with them.
“ Tinatanung kita. Hindi mo ba narinig?”
“ Ano ngayon kung tinatanung mo ko?”-ako
“ Sagutin mo. Tanga ka ba talaga o nagtatanga-tangahan lang?”
“ Paki ko?”-ako
“ Ah ganun ha?” Susugurin na ko ng lalaki pro nakaiwas ako at sinikmuraan ko cya.
Then binulungan ko cya,,
“ Does it hurts? Sorry! I didn’t mean to do that. ” - sinikmuraan ko ulit cya.
“ Sorry. Nadulas kamay ko. ”- tpos nilayo ko na cya.Halatang-halata sa knya na naiinis cya.
“ Ano pang ginagawa nyo dyan? Sugurin nyo na cya. ”- utos nya sa mga kasamahan nya.
Pero bago pa nila ako masuntok tumakbo na ko. I don’t know what I’m doing but I’m enjoying. This is the first time na tumakbo ako sa kalaban. Basta naisip ko lang. hanggang sa di ko napansin na may mababangga nap ala akong babae.
Daphne’s POV
Nandito na ako ngayon sa parking lot, hinihintay si manong driver. Nakikinig ako ng music sa iPod ko nang may narinig akong nagtatakbuhan. Tiningnan ko at…
O_O
Isang lalaki na papunta sa puwesto ko at mukhang may humahabol sa kanya. Bago ko pa malaman kung anong nangyayari bigla akong hianatak nung lalaki.
Wait! Ba’t ba ko kinakaladkad ng mokong na to? At ska sino ba to? Mukhang namumukhaan ko to ah..
Nagtago kami sa isang sulok na hindi kami makikita ng mga lalaking humhabol sa lalaking to. {inakatitigan ko yung mukha nya kung tama ang naaalala ko. .. Sya nga!
“ Trace?!”-ako. Napatingin naman cya sken bigla.
“ How did you know my name?” – tanong nya. At talagang ndi nya ko naaalala ha? Nakakainit ng ulo ha? Tapos tiningnan nya ko. Parang may bigla cyang naalala.
“ Ahhh.. Ok. Ok. Naaalala ko na. Ikaw si Ms. Tulo-laway girl. Pwedeng wag ka munang magsalita? ”-cya
“ HOY! PLeASe LANGNOH. WAG MO KONG MATAWAG-TAWAG NA MS. TULO-LAWAY GIRL. HINDI TAYO CLOSe! ”-SIGAW KO SA KANYA.
“ Shit! Shut up will you?! Makikita tayo nyan ng mga yun dhil dyan sa bibig mo. ”
“ ANONG PAKI KO? BUTI NGA SAYO! PARA MABUGBOG KA NA NILA. AT LAST MABABAWASAN NAYUNG MGA TAONG MAYABANG SA MUNDO.”-sigaw ko uli
“ DAMN!”
“ Wag mo nga ko---”
O_O
He kiss me. And take note,, matagal cya.. I don’t know why I can’t push him away. Maybe because I like it? No way!
But before I can push him, humiwalay na cya sken. Then tumingin cya kung nasan yung mga l;alake kanina. Baka tinitingnan nya kung nandyan pa cla.
“ Ingay kasi ea. Halik lang pala katapat mo. Tss. ”-siya then umalis na.
At ako? Eto lang naman tulala ..
“ Waaaaaaaaaaahhhh!!!” bwisit na lalaking yun . He stole my first kiss.
Chris's POV
Nandito ako ngayon sa sala. It's already 7:00 in the evening. Im just watching tv. Maaga ako ngayon kasi walang magawa. Haha. Hinihintay ko si ate Ria. Bakit kaya wala pa cya? Tinanong ko na lang si Mrs. Park.
" Do you know why ate Ria is not yet here?"
" Im sorry sir. Hindi ko rin po alam. Ang alam ko po kasi dapat po kanina pa cya nandito kasi kanina pa umalis yung driver na susundo sa kanya."-paliwanag niya
" Ah ok. Thank you." tpos bumalik na cya sa trabaho nya.
Tapos bigla namang dumating si ate Ria. Paakyat na yata cya sa room nya. Hindi man lang ako pinansin.
" Bakit ngayon ka lang ate?"- pero ndi naman cya sumagot.
" Ate? Are you okay?" -tanong ko.
" Yes."
" Ea bakit ganyan yung itsura mo? Para kang nanakawan dyan. haha"-pagbibiro ko
" I have no time for your jokes Chris. Kung aalis ka, umalis ka na. Ibilin mo na lang kung san ka pupunta para at least alam ko kung nasaan ka."-cya
" You know? You're not on your usual self. When did I start to tell where will I go? Ano bang nangyayari sayo ate?"
" Sige akyat na ko. "- sabi nya
Ano un? Maybe may nangyari talaga. Hay! ewan ko dun. Aalis na nga ko. Pupunta na lang ako sa bar. Hinihintay ko lang naman cya noh. Almost one week na rn kming hindi nagkikita simula nung dumating kami dito. Bahala na nga cya.
To be continued.. ^_^
~~MIAKAMICHIKO
BINABASA MO ANG
My Not so Ordinary BOYFRIEND
Romancetry to read this story. You'll love this.. ganun?