My Last Chance

Chapter 7

Chapter 7

****Rhucelle POV

"ARE YOU INSANE MAYBELLE?" sigaw ni ate Janice "INIISIP MO BA ANG MGA GINAGAWA MO? TATLONG BUWAN PALANG KAYONG KASAL SUMUKO KA NA AGAD? AT YAN! YANG ANAK MO! PANU NA YAN HUH? ANU BAGA ANG NASA ISIP MO HUH?!" sigaw niya ulit

"Ate bab---" hindi na ako nakatapos

"AT IKAW RHUCELLE HINAYAAN MO SIYA? HINDI KA BA NG IISIP? BAKIT MO HINAYAAN NA MANGYARI ITO HUH!? BAKIT?!" napayuko nalang ako sa sigaw ni ate

Alam ko naman na dapat pinigilan ko siya ehhh

"Ate Jan wag mo sigawan ang bata" napatayo na si ate May

"BATA? BATA PA BA YAN? LOOK AT HER! SHE'S 15 ALREADY AND SHE KNOWS WHAT'S RIGHT AND WRONG!"

"Oo na ate.pero wag mo na sigawan labas na siya dito" medyo gigil na sabi ni ate May kay ate Jan

"NOW WHAT? TAYO ANG MAGAAWAY DAHIL SA KANIYA? SHE DIDN'T EVEN DO ANYTHING RIGHT FOR THIS FAMILY MAY... DIBA SIYA PA NGA ANG DAHIL SA KAMUNTIKANG PAGHIHIWALAYAN NINA MOMMY?"

"Ate! hindi niya kasalanan yun wala pa siyang alam noon. at ate wag mo siya sabihan nang ganyan kapatid mo pa din siya" galit na sabi ni ate May

"Hindi Maybelle... hindi ko siya kapatid... hindi ko siya kadugo" that one hit me like a bullet

Napatingin ako kay ate Jan na nakatingin din sa akin na para akong basura

"Ate" hinawakan na ni Ate may ang braso si Ate Jan "smettila!" alam ko na kapag ng italiano na sila ayaw nila maintindihan ang pinaguusapan dahil ayaw nila na masaktan pa ako but that was too late

"Per niente May! è tutta colpa sua! È colpa sua perchè addesso mama e papa non parlano come una volta sono coldi fra un altro e poi----"

"Stà zitta Ate! tu saresti la maggiore pero se lo voglia o no lei è e sarà per sempre la tua sorellina!" binitawan na ni Ate May ang braso ni ate Jan ng padabog at sobrang galit na ang tinginan nilang dalwa sa isa't isa

At ako ang may kagagawan nito kung bakit pati sila ay ng aaway

Ako ang dahilan kung bakit hindi na ng uusap sina mama at papa

At ako ang dahilan kung bakit tuluyan na hiniwalayan ni ate May si kuya Blake...

Lahat nalang...

Malas ako sa kahit sino ang lumapit sa akin...

Ayoko na!

Tumakbo na ako papalabas ng bahay na yun narinig ko pa ang pag tawag sa akin ni Ate May pero derederetso lang ako sa pag takbo

Medyo malabo na ang paningin ko dahil sa mga luha

*BEEEEEEEEEEEPPPPPP!!!!!!*

Napaupo ako sa kalsada dahil sa gulat nang horn mula sa isang avanza

"Hoy! kung mgpapakamatay ka wag ka nang mangdamay!" sigaw sa akin nung driver

Pinahid ko na ang mga luha ko at tiningnan ang paligid at dun ko lang naramdaman kung nasaan na nga ba talaga ako

Tumakbo ako papunta sa bus na papaalis na sana at sumakay dito

Kailangan ko lumayo

"smettila!" <tama na!>

"Per niente May! è tutta colpa sua! È colpa sua perchè addesso mama e papa non parlano come una volta sono coldi fra un altro e poi----" <hindi May! kasalanan niya ang lahat! kasalanan niya kung bakit sina mama at papa ay hindi na ng iimikan tulad ng dati malamig sila sa isa't isa atska----->