Bugün çatıya çıktım. Tam senin oturup tüm hasteneye baktığın yere. Ben de etrafa baktım, tıpkı senin gibi.
Ama hiç bir şey göremedim Sunghoon. Koşuşan doktorlar, sevdikleri için ağlayan insanlar. Bizim gibi hastaları gördüm. Bir kız eldiven takmış arkasındaki kızın elini tutup onu çekiştiriyordu. Gülümsedim. Tatlılardı.
Bizde mi öyleydik sevgilim? Umm, daha tatlıydık bence. Sunghoon'um vardı benim. Dünyanın en yakışıklı pengueni benimdi. Eskiden yani...
Jay hyung geldi bugün. Doktorlar onunla konuşmuş ve kendime dikkat etmediğimi söylemiş. O da konuştu. İyiliğim için konuştu. Sessiz kaldım baştan sonuna kadar. Sunghoon-ah, sensiz nasıl iyi olabilirdim ki ben?
Sen her şeyim olmuşken, hiç bir şeyim olmadan nasıl yaşayabilirdim ki?
____________
ŞİMDİ OKUDUĞUN
i miss you // sunsun
Fanfiction私はあなたに触れる必要があります 私はあなたに私の天使が必要です Bir şey soracağız size. Sizce dokunmanın önemi nedir? Hatta önemsiz midir? ~tericni 200722 080822
