Zawgyi code
အေမွာင္အတိဖံုးလႊမ္းေနေသာအခန္းေထာင့္မွာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ထိုင္ေနစဉ္နားထဲသို႔ၿငိမ့္ေညာင္းသာယာစြာ တိုးဝင္လာသည္က စႏၵယားသံကိုနားစိုက္လိုက္တယ္။
ဒီအသံကိုအလင္းတန္းတစ္ခုသဖြယ္ေကာင္ေလးဟာယံုၾကည္ခဲ့ရင္းအိမ္မက္ထဲထိလဲ ဒီအသံကစဲြၿမဲေနဆဲပါ…။
"ႏိုးဝါ ဒီညေနအားလား"
"အင္း…ပဲြမရိွေတာ့ အားပါတယ္…ဘာလို႔လဲ"
"ငါတို႔အဖဲြ႔ေတြ သီခ်င္းစုတီးရေအာင္ကြာ"
"အင္း…"
"မင္းကလဲကြာ…လာမလား မလာဘူးလားဘဲေျပာစမ္းပါ"
ႏိုးဝါခဏမ်ွၿငိမ္သက္သြားၿပီးေနာက္ေတာ့သြားရန္ဆံုးျဖတ္ကာစိတ္ေလ်ွာ့ရင္းသက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္။
ႏိုးတို႔သူငယ္ခ်င္းအဖဲြမဆံုတာၾကာၿပီ…။
"အင္း…ငါလာခဲ့မယ္"
"ဒါဆိုရင္ငါတို႔အရင္ သီခ်င္းဆိုေနက်အိမ္ကိုဘဲလာခဲ့ေနာ္"
"ေအး"
ႏိုးဝါကေတာ့သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီးသီးခ်င္းတီးၾကမယ္ဆိုတာေၾကာင့္ လက္ရည္တက္ဖို႔စႏၵယားတီးေလ့က်င့္ရင္းမနက္တစ္ပိုင္းကုန္ဆံုးလိုက္တယ္။
"လူစံုလွခ်ည္လား"
"တစ္ေယာက္မွလြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္အားၾကတာမဟုတ္ဘူး မရမကစုထားရတာ"
ႏိုးဝါတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြကအားတဲ့သူမရိွေပ…သီခ်င္းဆိုတဲ့သူနဲ႔ ဂီတာတီးတဲ့သူ စႏၵယားတီးတဲ့သူနဲ႔အလုပ္ကိုယ္စီရႈပ္ေနၾကတာမို႔ သင္တန္းဆင္းၿပီးႏွစ္ၾကာတာနဲ႔ ကဲြကြာကုန္ၾကတယ္။
ႏိုးဝါတို႔ရဲ့အဖဲြ႔ကမဆံုတာၾကာေပမဲ့ေနြးေထြးမႈေတြမေပ်ာက္ေသးသလိုသံစဉ္ေတြကိုလဲခ်စ္ေနၾကဆဲပါဘဲ…။
ႏိုးဝါသည္ေန့တစ္ဝက္ေလ့က်င့္လာရေသာေၾကာင့္ အားအင္အျပၫ့္ႏွင့္စႏၵယားေပၚတြင္လက္ေခ်ာင္းမ်ားကိုေျပးလြားကာေပ်ာ္ရြင္စြာ သံစဉ္မ်ားႏွင့္စီးေမ်ာေနလိုက္တယ္။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားကလဲႏိုးဝါႏွင့္ထပ္တူေပ်ာ္ေနၾကရွာတယ္။
"ေနာက္က်ေနၿပီထင္တယ္"
"၁၁နာရီဘဲရိွပါေသးတယ္ကြ"
ESTÁS LEYENDO
ချစ်သောနီးဂျာဝါ (Completed)
Romanceနီးဂ်ာဝါေတာမွာအဆံုးသတ္ၿပီးေနာက္ဆံုးဆိုတာေတြမ်ားလြန္းေတာ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ဆီကခ်စ္ျခင္းေမတၲာေတြကလဲ နီးဂ်ာဝါေတာရဲ့အလြန္မွာအဆံုးမသတ္ဖို႔ ဆုေတာင္းမိတယ္။ နီးဂျာဝါတောမှာအဆုံးသတ်ပြီးနောက်ဆုံးဆိုတာတွေများလွန်းတော့ တစ်စုံတစ်ယောက်ဆီကချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေကလဲ နီးဂျာဝ...
