Sosyal Fobi

Sosyal Fobi/Sosyal Anksiyete Bozukluğu Nedir? Anılarım.

"Sosyal fobi, diğer insanlarla etkileşimi içeren toplumsal durumlarda ortaya çıkan kaygı bozukluğudur. Rahatsızlık diğer insanlar tarafından olumsuz değerlendirilme ve küçük düşme korkusundan kaynaklanır. Sosyal anksiyete bozukluğu olarak da adlandırılan bozukluk, toplumda yaygın olarak görülen bir sorundur."

Google'da aratınca bu sonuç karşımıza çıkıyor. En basit tanımı bu şekilde. Sorulara geçelim.

1. Sosyal Kaygı Bozukluğunun Nedenleri Nelerdir?

Alay edilme, aşağılanma, reddedilme, veya zorbalık gibi olumsuz deneyimler yaşayan çocukların sosyal kaygı bozukluğuna daha yatkın olduğu gözlemlenmiştir. Bunun yanı sıra aile içi çatışma ortamı, travma veya istismar gibi diğer olumsuz olaylar da sosyal anksiyete bozukluğu ile ilişkilendirilebilir.

2. Hangi Yaşlarda Başlar? J

Sosyal fobi alt tipine göre değişmekle birlikte erken ve geç ergenlik dönemi arasında başlar (10-17 yaş) Yaygın tipin daha erken yaşlarda başladığına dair bilgiler vardır.

3. Belirtileri Nelerdir?

Sosyal fobinin fiziksel belirtileri arasında baş dönmesi, kalp atışında hızlanma, kas gerginliği, mide bulantısı, nefes almakta güçlük, terleme, titreme, zihnin boş olduğunu hissetmek ve yüz kızarması sayılabilir. Sosyal fobinin bir başka belirtisi de çeşitli yaygın sosyal durumlardan kaçınmadır.

4. Tedavisi Nedir?

Sosyal anksiyete bozukluğu için en yaygın iki tedavi türü psikoterapi yani psikolojik danışma veya konuşma terapisi veya ilaç tedavisidir. Bazı vakalarda iki tedavi türü eş zamanlı olarak kullanılır. Psikoterapi, çoğu sosyal anksiyete bozukluğu vakasında görülen semptomlarda iyileşmeye yol açar.

5. Tedavi Edilmezse Ne Olur?

Sosyal fobisi olan çoğu kişinin başka bir ruhsal hastalığı daha vardır, örneğin depresyon, bağımlılık hastalıkları ve agorafobili panik bozukluklar gibi. Çoğunlukla ilk olarak sosyal fobi ortaya çıkar. Eğer tedavi edilmezse, bunun bir depresyona dönüşme veya hastanın aşırı alkol kullanmaya başlama riski artar.

Temel bilgileri öğrendik. Şimdi kendimden bahsedeyim.

Hatırladığım kadarıyla 4 yaşında bile sosyal fobim vardı. Akrabalar bana soru sorduklarında bir şey söyleyemiyordum.

İlkokula başladığım gün, öğretmen tanışmak için herkesi yanına çağırıp adını, soyadını, yaşını ve nereli olduğunu söyletiyordu. Sıra bana geldi. Yerimden ellerim titreyerek kalktım. Öğretmenin yanına gittim. Kendimi tanıtmamı söyledi. Diğerleri gibi yaptım sonunda.

Yaşıma göre oldukça büyük görünüyorum, bu küçükken de böyleydi. Bu yüzden sosyal fobim olması daha büyük bir şanssızlıktı. Bana soru sorulduğunda öylece kalmam 13 yaşında biri için inanılmaz saçmaydı ama ben 8 yaşındaydım işte.

Okuma yazmayı da 4 yaşında sökmüştüm. Ama yine de 1. Sınıfı okudum. Öğretmenin sevdiği öğrenci olmam anksiyetemi çok fazla göstermememi sağlıyordu.

Ortaokula geçtim. 5. Sınıfımı geçelim, en boktan seneydi. 6. Sınıfta yeni okula yazıldım. 1 yıl önce bu sınıfta olmadığım ve okula 3 gün geç kaldığım için kimseyi tanımıyordum. Okulu çok iyi biliyordum çünlü teyzem güvenlik olarak çalışmıştı burada, ben de okuldan dönünce onun yanına geliyordum.

Kızların arasında önlerde bir yere oturdum. Hemen samimiyet kurmuştum çünkü kafa dengi kızlardı. Hâlâ daha arkadaşız. Zaten 7'ye yeni geçtim.