Best-Girl-Friend (BGF)

BGF Chapter 1 - Throwback

BGF1 - Throwback

James' PoV

Hay nako naman. First day na first day eh, bangag! Walang tulog. Ganto ba ako ka-excite sa bago kong school? Yung feeling na 1pm pa yung pasukan pero di natulog. Gawain ko na yan every year. Yes! Magge-grade 9 na ako! Junior na ako! Woooh! Less stress <3 But I need to be mature now. Excited na ako sa mga magiging kaklase ko. Nami-miss ko ata dati kong school. Oo nga pala, June 9 pa lang. June 15 pala pasukan nila. Nami-miss ko na si Kylie.

(Flashback)
Grade 8

"James, maghiwalay na tayo. Feeling ko kasi ang sama ko ng girlfriend. Ang sama ko ng kaibigan. Ang sama ko ng kapatid. Ang sama ko ng anak. Masyado na tayong naaapektuhan sa mga away natin. Sa sobrang pagka-apekto, pati ibang tao nadadamay. I can't do this anymore. This is the last time I'll be calling you "babe". My feelings hurt me as fuck. Ang sakit. Habit na natin ang pag-aaway. I know this is the 2nd time around na nagkabalikan tayo. Look at that 1 year na pinagsamahan natin. Magbe-break ng 2 months tapos magkakabalikan din. Siguro hindi pa ito yung tamang oras. Maybe next time. Till I see you again." Takte! Till I see you again? Sige sa susunod na magkikita tayo lamay mo nang hayop ka! Ang sakit ng sinabi ni Kylie!

Siya si Kylie Marie Cervantes. Ex ko yan. Siya yung kaisa-isang girlfriend ko. Maganda yan, natapos lang summer naging morena at naging chubby na. Kulot yan. Kahit kelan talaga mahihilig ako sa kulot, ok. Pero hindi ako nagse-seryoso. Bakit ganun? Ang sakit! Oo may gusto ako sa kanya pero hindi ko masasabing mahal ko siya. Ni-hindi nga ako naiiyak eh! Ano siya sinuswerte? Oo maganda siya pero hindi siya si Anne Curtis!

"Oh sige, kung yan yung gusto mo Kylie. Di ko na din kaya. I'm calling this relationship off." Sambit ko with no emotions, yung walang pake at parang walang narinig. Sabay umalis ako. Teka off? Bakit off? Wala lang pake mo ba! Yan yung naiisip ko nung mga panahong nagdadrama ako eh. Especially si boss...

"SIGE GAGAWIN KITANG PANGET!" Huhu nagalit si Author.

Boss chill. Oo na. Sorry hahaha. Hay maka-gala na nga lang sa mall! Kaimbyerna.
*sabay kuha sa cellphone*
*toooot*

"Takte ka Lowell sagutin mo to!" Binulong ko. Ang tagal ko naghintay mga 12345 years.

*After a minute*

*After an hour*

*After a week*

*After a year*

*After a score*

*After a century*

*After century is tuna*

*After eternal*

*Dumating na si God*

"Oh pre! Anong problema?" Yan yung bestfriend ko si Lowell. HAY SALAMAT SINAGOT NA DIN YUNG TAWAG! KABANAS. Lagi nalang akong naghihintay. Lagi akong nagtitiis. Lagi akong naghahawak ng pasensya. Lagi akong pinag-iintay. Okay lang sanay naman ako. Ay hugot! #MAYPINANGHUHUGUTAN

"Hoy sagutin mo gago!" Aba ako pa na-gago. Sa gwapo kong 'to hampaslupa ka!

"Tara mall nuod tayo ng kahit anong sine." Bitaw ko. He he he medyo plastik *smirk* daming pumapasok sa isip ko katulad ng (Sana mamatay ka na)(Didispatyahin kita)(Papagulpi kita)(Hindi ka na sisikatan ng araw).

"Sige hintayin mo kami nila Ken at David sa entrance." Sabi niya. Kita niyo na? Tae! Pinaghintay ulit ako. ISUSUMPA KO YUNG LAHAT NA PA-IMPORT! PAPAG-INTAYIN KA TAPOS PAPAASAHIN KA DI NAMAN DADATING! Waaaah!

*sabay baba ng cellphone*

Lowell's PoV

Kahit kelan talaga 'tong si James eh. HAHAHAHA ako pala si Lowell Mike Gerente. Bestfriend, kababata, at kaklase ni James. Simula kinder magka-klase na kami nyan. Section lang naghihiwalay samin hindi pagkakaibigan. Kung hindi niyo alam, maykaya yan si James. Wala eh only child. Pero salat sa tatay kasi ang daming kapatid sa ibang nanay. Tsk tsk. Kung si James may kaya, ako naman yung mayaman saming apat. Kaming apat yung pinagkakandarapaan sa campus. Kami yung laging sikat. Pero sa aming apat ako lang ang walang honor. Wala eh League of Legends pa! Ay teka papasok na pala kami ng mall.