In to me, I see.

Chapter 2

Kumunot ang noo 'ko at natulala ng magumpisa siyang pulutin isa-isa yung mga nagkalat kong pinamili. For a second I was standing there watching him collect all my stuffs, Nawala lang ako sa pagiisip ng tumingala sya.

"Stop staring, go back ask for another bag."

Aalis ba ako? E, pano yung mga pinamili ko? What if kunin niya?

I'm in my deep thought and glanced at him. Nakita ko ang paninitig niya, 'di naman sigueo siya papakilala para sa grocery diba? Tumikhim ako bago naglakad pabalik.

I bought the eco bag that they were offering a while ago. Bat ba kasi 'di ko binili kanina, tapos ngayon lang?! Ang shunga lang.

Nang makabalik ako ay natipon niya na sa isang pwesto yung mga binili ko. Kaya ang ginawa ko na lang ay isa isang pinasok sa bag amg mga 'to.

Tatayo na sana ako para buhatin yung bag at handa ng magpasalamat sakanya ng bigla niya itong buhatin kaya naman napatingin ako sakanya ng nakakunot ang noo.

"Akin na, Akin yan."

"Inangkin ko ba?"

"No. Eh binuhat mo eh," I rolled my eyes inside my head.

"Is that your way of saying thank you?"

"Thanks." Sabi ko sa kanya, he laugh and lick his lip at my response. May nakakatawa ba?

"You'll walk?" Tanong niya na nagpatango saakin.

"Alone?"

Obviously may nakikita ka bang kasama ko? Syempre sa utak ko lang 'yan baka maturn off siya pagbastos ako.

Luminga linga ako bago sumagot. "Yes." I answered, my hand was left on air waiting for him to give me the bag.

"Do you want a ride?"

Ano daw? Do you want to ride?l what?

"Saan?" Tanong ko.

"Saan ang inyo?" Tanong niya, imbis na sagutin ako.

"Why?" Bakit hahatid mo ko? Payag naman ako eh.

"Hatid na kita."

"Why?"

"Madilim na at magisa ka lang maglalakad, delikado." He said impatiently.

"Di naman kita kilala." Sagot ko.

"You're from Piyu, right?" He asked.

Tumango ako.

"Accountancy?" He asked ahain.

Tumango ulit ako. I saw how his lips formed a small o.

"Saw you a while ago sa lovers lane." Pageexplain niya.

"Ako din nakita kita." Sagot ko at umiwas ng tingin habang inaalala yung nangyari sa lovers lane kanina.

"Yeah. You were looking at me."

"Not enough reason para ihatid mo 'ko, strangers ka pa rin." Pagiiba ko ng usapan, baka tanungin niya ako kung bakit ako tumitingin. Aba syempre napogian sayo! May iba pa ba?

Did I answer correctly? Di ba parang inamin ko na rin that I was checking him out!? Ahhh!!

"So you're admitting that you were staring at me a while a go?"

"No. I was just saying na hindi mo dapat ako ihatid dahil 'di naman tayo magkakilala,"

"Alright." Sagot niya at inabot sakin yung bag, agad ko namang kinuha kaya tumalikod na siya at nagumpisa ng maglakad habang ang dalawang kamay ay nasa loob ng bulsa ng pantalon niya. Yun na yon?! 'Di niya na ako pipilitin sumama?!