chapter 05

338 9 2
                                    

sa pagkakataon na’to iisipin ko munang maging selfish ako iisipin ko munang ang sariling kasiyahan ko, dadating rin ang panahon na haharapin ko ang masasakit na kapalaran ko sana sabay kaming humarap ni jarred

"mahal kita aria mahal na mahal" paos na bulong ni jarred saka ako hinalikan muli sa labi at naglaban ng halakan sa isa’t isa

binuka niya ang aking dalawang hita, tumigil muna siya sa aming halikan bago tignan ng mariin ang aking katawan

kaya nakaramdam ako ng hiya sa kanyang pagkakatitig saking katawan

tatakpan ko sana ng kumot ang aking buong katawan ng alisin n’yarin ang kumot na ipangtatakip ko sana

"don't!! nice view ahh" saad niya at ngumisi ng nakakaloko umiwas naman ako ng tingin sakanya dahil naramdaman ko na namumula na ang aking mukha

"look at me baby" malokong saad niyang saad

kaya tinignan ko siya ng masama .

pumusisyon naman siya sa ibabaw ko at hinalikan ako sa labi tumugun naman ako sakanyang halik

naramdaman ko nalang na kinikiskis niya ang kanyang alaga saking kipay kaya napaunggol ako isama mo pang sapo sapo niya ang aking dibdib

ng tuluyan na niyang ipasok kanya sakin ay parang gumuho ang aking mundo tangina ang sakit parang may napunit sa loob ko ganito ba pag first time

"shhh don't cry i'll be gentle" nag aalala niyang sabi hindi ko naman to inimikan dahil patuloy parin tumutulo ang aking luha

"hindi muna ako gagalaw sabihin mo lang kung gusto mo na’kong gumalaw" nag aalala parin nitong saad kaya tumango ako

maya maya ay nawala na ang sakit kaya sinenyasan kuna siyang gumalaw

"g-gumalaw kana" mababang saad ko saad ko sakanya

gumalaw naman siya kaya pareho na kaming nag iingay

"u-ug-gh.. shit sige pa j-jarred" ungol

"fuck aria, akin kalang akin lang fuck ah" unggol rin niya

tanginang unggol namin at pamang-angkin niya lang ang naririnig saking kwarto kung saan kami chukchukan, buti nalang ay hindi maririnig sa labas ang ingay namin

"t-teka lang ugh teka ah l-ugh- lang na iihi ako" unggol kong saad

"come ilabas mo lang" paos niyang saad habang bumabayo siya sakin ibaba

"n-nakakahiya ugh naiihi nako" nakakainis naman ’tong lalaking to naiihi na'ko

"normal lang yan sa mga nagtatalik" saad niya kaya hindi nako nagpumilit pa sakanya

maya maya lang ay may naramdaman akong katas saking loob kaya nanghihina kong pinikit pikit ang aking mata dahil parang inaantok na'ko

"tired" bulong nito kaya napatango ako sino ba naman hindi mapapagod ehh di siya tumigil sa kakaangkin sakin

"sleep well baby, ngayon sisiguraduhin kong mabubuntis kana para wala kanang kawala pa sakin" mahaba niyang bulong na, dinig na dinig kupa ang kanyang sinabi bago ipikit ang aking mata dahil sa antok.

naalimpungatan nalang ako dahil sa katok ng kung sino sa pintuan ng aking kwarto,

napatingin naman ako saking katabing higaan ng wala na dun si jarred napatingin naman ako sakin katawan ng makita kong nakasuot nako ng damit binihisan niya siguro ako

"sis gising na remeber ngayon kana mag uumpisa sa trabaho mo" sigaw ni ate sa labas ng aking pintuan

kaya naalala ko ang nangyari kagabi haysst aria ginusto mo rin yung napangiti nalang ako ng mapait at tumayo para pag buksan ng pinto si ate

ng tumayo ako ay napaigik ako sa sakit ng aking pagkababae

kaya no choice pa ika ika akong naglakad papunta sa pintuan para buksan ito

bumungad naman si ate saking harapan

"hindi ba't ngayon kana mag tatrabaho sa Martinez company" saad niya kaya tumango ako

"sige po ate maliligo munako" saad ko at paikang naglakad

"aria why do you walk like that!Does anything hurt" nag aalala nitong tanong kaya kagat labi akong humarap sakanya

"k-kas..." sasagot na sana ako ng pinutol nito ang aking sasabihin

"namumutla ka" putol niya sakin sasabihin

namutla ako dahil baka malaman niya

"o-ok lang po ako ate" kagat labi ko paring saad

"are you sure bukas kanalang kaya mag umpisang magtrabaho sasabihin ko kay jarred" nag aalala paring saad ni ate kaya inilingan ko lang siya

"ate ok lang ako h’wag ka ng masyadong mag alala huh" pagapapagaan ko sakanya kaya napanguso siya

"napano kaba nag alala ako ehh" nakanguso niyang saad

"a-ah ano nadulas ako kagabi sa hagdan kase ano iinom sana ako" pag sisinungaling kong saad sakanya

"haysst sa susunod kase mag ingat ka! o siya maligo kana" saad niya kaya tumango nalang ako ng alanganin sakanya

huminga muna ako bago pumasok banyo ng aking kwarto para makaligo.

pagkatapos kong maligo ay, lumabas nako ng banyo tsaka nag-ayos na'ko,

saktong pagtapos kong magsuklay ay tumunog naman ang aking cellphone na nakapatong sa may little table ko, hudyat na may nagtext,

pagtingin ko ay napakagat nalang ako saking labi dahil naalala ko nanaman ang nangyari sa'min kagabi.

Jarred:
i can't wait to see you again, baby see you in office iloveyou.

kaya nag-init ang aking pisngi, sa'king nabasa naku po hindi ba magiging akward dahil sa kagabi.

napapikit naman ako saking dalawang mata bago lumabas ng aking kwarto,

"sis ayos kana ba, masakit pa ba paa mo" nag aalalang saad ni ate ng makababa ako ng hagdan na pa ika-ika

"o-opo ate ayos lang po ako mawawala rin siguro 'to" alanganin kong ngiti tulad kanina, ang kapal naman ng mukha ko buti nakakatulog pa'ko sa konsensya na pinagtataksilan namin si ate,

"oh siya kumain kana muna bago ka pumasok sa trabaho, para may lakas para kapag ininterview ka" ngiti nitong saad kaya umiling ako

"h'wag na po ate baka po malate ako sa interview k-kahit naman po si jar... i mean k-kuya jarred ang may ari sa company na 'yun nakakahiya parin don't worry kakain nalang po sa may canteen dun" maliit na ngiting sagot ko sa kanya

"huh ganun ba, sige ingat ka papahatid kita kat manong edgar" saad nito kaya umiling naman ako ulit sa kanya

"hindi na'po ate mag ta-taxi nalang po ako" sagot ko kaya kahit nag alala ay pumayag na siya

"ok ingat ka huh, kung masakit ulit paa mo sumabay ka nalang sa kuya jarred mong umuwi" saad nito ng kaya napakagat nanaman ako sakin pang ibabang labi saka tumango jusme

"sige po ate" sabi ko saka hinalikan ko muna siya bago mag- paalam na aalis.












Secret Affair (wild series 01) Under editingWhere stories live. Discover now