Vengeance Resurrection

CHAPTER 21: Nightmare

Ivy's POV

Kumunot ang noo ko ng biglang kinaladkad ni Hadrian ang kamay ko dahilan para makaalis ako sa kandungan ni Maximilian. Tiningnan ko si Maximilian na pupunta sana sa direksyon ko pero sinenyasan ko syang huwag lumapit dahil lalala ang sitwasyon,

Nilingon ko si Hadrian na patuloy ng pagkaladkad sa kamay ko. "Let go" Malamig kong bulong pero lalong humigpit ang hawak nya sa kamay ko at kinaladkad ako papalabas ng kwarto.

Ramdam ko ang titig ng mga kaklase namin dati pero hindi ko sila pinansin, nang madala ako ni Hadrian sa parteng walang tao, sinubukan kong tanggalin ang kamay ko pero lalo niyang hinihigpitan ang kapit, Tsk!

"What the hell do you want?!" Galit kong asik ng humarap sya sakin. Sobrang dilim ng aura nya na tila ba'y gusto na kong patayin.

Sinandal nya ko ng sobrang lakas sa pader, pero hindi ko ininda ang sakit at tiningnan sya ng walang emosyon habang nakakuyom ng kamao.

When will I get a chance to kill this bastard?

"Do you like him?" Malamig nyang tanong habang salubong na salubong ang kanyang mga makakapal na kilay na nakatingin sakin, tinaasan ko sya ng kilay.

"Who? Why are you acting like a jealous man?" Malamig kong tanong habang tinitingnan sya ng walang emosyon,

Hindi alam kung ako lang ba o ano pero, parang nakita ko ang mukha nyang namula saglit when I mention the word jealous.

Disgusting, Tss.

"I'm not jealous! Tell me your relationship with Maximilian!" Malamig at walang emosyon nyang tanong habang hinahawakan ang baba ko.

Tinawanan ko sya ng walang emosyon tsaka sya nilingon ng malamig. "You don't need to know..." Malamig kong bulaslas. Hinawakan ko ang kwelyo ng damit nya at inayos bago pinagpagan. Tiningnan ko sya ng daretso na nakatitig lang sakin.

"And even if we have that sort of relationship that's none of your concern" Malamig at walang preno kong Dagdag. Yumuko sya sa harap ko at sinuntok ng malakas ang pader sa gilid ng pinagsasandalan ko,

"Tuddd!" Ramdam kong lumipad ang ilang hibla ng buhok ko pero tiningnan ko lang si Hadrian ng walang emosyon at hindi nagpatinag.

Saglit kaming nanatili sa ganong sitwasyon, sya na nanatiling nakayuko habang kinokorner ako sa pader habang ako na pinagmamasdan lang ang ulo nyang nakayuko na walang emosyon.

"You're so frustrating, Ivy" Unti unti syang tumunghay pero ganon lang ang pagtataka ko ng makita ang reaksyon nya. Sunod sunod ang pagtulo ng luha nya sa asul nyang mga mata... Hindi ko alam kung bakit sya umiiyak. Ramdam ko ang galit nya pero mas nananaig yung kalambutan nya, Yung reaksyon nya, parang pinagtaksilan ko ang itsura nya.

Kung normal na babae lang ang nasa harap nya, siguradong awang awa ito dahil hindi maitatanggi ang kaanghelan sa itsura ni Hadrian, ngumisi ako. Sa halip na maawa ako sa itsura nya lalo akong nainis... I clenched my fist, ano bang gusto nitong lalaking 'to?!

Tinulak ko sya papaantras, napasandal sya sa pader sa ginawa ko. Tsaka ko kinuha ang kwelyo nya at malamig na tinitingnan. "Can you stop crying? Your face is annoying" bulong ko habang inilalapat ang mukha ko sa mukha nya ng may madilim na aura.

He should be hot-headed and arrogant when his with me. Dapat pinagtatabuyan at kinasusuklaman nya ang presensya ko! He should be despising me! I can see how his cheeks burn while looking at me. I bit my lips because of annoyance. This guy is driving me crazy.

"You think it's easy? You're driving me insane! I never been like this before, it's all your fault" Namumula nyang sabi habang tumitingin ng inosente sa ibang direksyon. His answer annoyed me even more. Playing innocent? Tsk. It's irritating me. I hate him being like this. It doesn't suit him.

"Because of me? Me?" Pigil sarili kong huwag syang suntukin dahil sa umaapaw na inis na nararamdaman. Does he have feelings for me? Tsk. I won't buy that. He almost killed me before then now his saying that he has feelings for me?! It's making me eager more killing him, Tsssss. Tiningnan nya ako ng seryoso bago sumagot.

"Can you stop questioning me?" Seryoso nyang sagot then inilapit nya ang mukha nya sakin hanggang magsalubong ang mga ilong namin.

"You ruined my life... Be responsible" Seryoso nyang saad habang lalong lumalapit.

I tried not to punch this man.

No why I am holding myself to punch him? Wala namang tao, pwede ko pa nga syang patayin kahit dito pa---Kung patayin ko na kaya ang gagong to para naman mabawasan ang mga problema ko?

Inuntog ko ang ulo ko sa ulo nya bago nya pa ako mahalikan. "Shit...!!" He cursed while moving away.

Trying to kiss me? Man don't, it's giving me disgusting chills down to my spines. Kinuha ko ang kulay itim na folding knife na nakalagay sa bulsa ko at tinusok sa gilid ng mukha ni Hadrian. Kita ko kung papaano tumulo ang dugo sa daplis ng sugat sa mukha nya habang nakatingin diretsyo saking mga mata.

Malamig akong tumingin sa mga mata niya bago ngumisi nang makita kong napalunok siya. "Try to kiss me again, this knife will slit your throat..." Malamig kong sabi habang tinitanggal ang folding knife kong nakatusok sa pader at tinalikuran sya.

Aalis na sana ako ng maramdaman kong hinawakan niya ang braso ko. Damn bastard, he really wants me to kill him huh?! "WHAT NOW?!" Galit at may halong inis kong bulaslas habang hinaharap sya.

"I will never give up, Ivy" Medyo nagulat ako sa boses nya, His voice it's so gentle... When did Hadrian speak softly to me? Just why did he change this much?! It's giving me chills, Tsk. Mas gusto ko pa ang dating sya, yung tinitignan lagi ako ng nanlilisik at nakamamatay! But now, his gaze towards me... It's so different that I wanted to throw up.

Tinanggal ko ang kamay nya gamit ang isa kong kamay na may hawak na kutsilyo kaya nasugatan ang braso nya. "Stop bothering me, I'm no longer interested in you-" Naputol ang malamig kong boses ng singawan nya ko.

"FUUUUCKKK!" Medyo napakunot ang noo ko sa reaksyon nya, napakaseryoso ng mukha nya habang napapahilamos ng mukha, maya maya tiningnan nya ako ulit, may pumapatak na luha sa asul nyang mga mata. Hindi ako nagsalita ko at nanatili syang pinagmamasdan. 

Katahimikan ang namayani sa paligid, hanggang muli syang nagsalita.

"You know what... The day you told me you loath my presence..." Mahina nyang panimula pero sapat na para marinig ko.

"I don't know what's gotten to me but I want you back..." 

"What?" I raised my left eyebrow. 

"It's so fucking annoying... I want to ignore you but I can't, every day, every night, I'm always thinking and dreaming about you..." Malamig nyang dagdag habang tinitingnan ng seryoso ang mga mata ko. Unti unti syang lumapit sakin, "Do you know how hard it is for me? My feelings for you are so deep that I can't get out, It's like a nightmare, Ivy..." Malambot at mahinahon na boses nyang sabi habang tinitingnan ako ng seryoso.

So he falls for me when I'm no longer interested in him, huh? A smirk formed on my face. I can't believe this is happening. "Looks like our fates have reversed, Hadrian," I think while smirking coldly and looking at his blue eyes which seem hoping for my love. Looking at his pathetic face like this,  it's annoying... and disgusting.