𝐓𝐨𝐤𝐲𝐨 𝐑𝐞𝐯𝐞𝐧𝐠𝐞𝐫𝐬 𝐓𝐞𝐩𝐤𝐢 / 𝐎𝐧𝐞 𝐒𝐡𝐨𝐭𝐬

🌠Hamile olduğunuzu öğreniyorlar/Bonten Part.2 🌠

Bölümü düzeltmedim tamamen hatalarla dolu şimdiden uyarayım

♡ - MIKEY !

Kocanız, göğsüne sarılırken saçınızı okşuyor, kulağı tam kalbinin olduğu yerde. Bu çok iyi tanıdığın kalp, şüphesiz sahip olduğun ve adınla geçen aynı kalp, ama Mikey'e nasıl söyleyeceğini merak ettikçe midende filizlenen endişeyi azaltmıyor. Evliliğiniz zaten yeterince sır; Kocanız güvenliğiniz için o kadar endişeliydi ki, bir aile kurma arzusunu bir kez bile dile getirmedi.

Yine de yapabileceğiniz o kadar çok oyalama var ki, sonunda derin bir nefes alıp gözlerinin içine bakmak için eğiliyorsunuz, tavana boş boş bakan yorgun gözlerini görünce göğsünüz sıkışıyor. Onun hakkında ne düşündüğünü hiç söyleyemezsiniz.

Çenesini okşamak için uzanıp size bakmanızı isterken derin bir nefes alırsınız. "Mikey, sana söylemem gereken bir şey var."

"Hm?"

Titreyen dudaklar ve titreyen ellerle, sözlerin nefes kesici, gergin bir ses tonuyla çıkıyor. "Hamileyim."

Mikey konuşmuyor, hareket bile etmiyor. Size sadece bir dakika boyunca tek kelime etmeden bakar -, endişe içinde ondan kurtulmayı düşündüğünüz kadar durgun - sizi vücuduna daha da yaklaştırıncaya kadar, dudakları gözlerinizin tam ortasına iner. "Ciddi misin?" mırıldanıyor, nasırlı elleri çocuğunu taşıyan karnınızın üzerinde geziniyor. "Anne baba mı olacağız?"

"Evet! Bundan mutlu musun...?"

"Aşkım, elbette öyleyim," diye kaşlarını çattı, sanki neden öyle olmadığını düşündüğünüzü merak ediyormuş gibi . "Seninle bir ailem olacak; bu isteyebileceğimden daha fazlası."

Ne demek istediğini anlıyorsun. Mikey, tek bir kişi kalmayana kadar ailesini ve sahip olduğu birkaç sevdiklerini onların güvenliği için geride bırakmak zorunda kalana kadar çoktan kaybetmişti. Ancak bu onun için yeni bir fırsattı. Yeniden başlayabilirdi. Mutluluğu yeniden bulabilirdi. Yeniden sevebilirdi .

♡ - HAITANI RAN !

Yakışıklı kocanız banyoda belirirken, kapı pervazına yaslanmış, telefonunda bir şeyler mırıldanırken, gözünüzün ucuyla bakarken dişlerinizi fırçalamaya devam ediyorsunuz. İkiniz de yatmaya hazırlanıyorsunuz ve o bir yüz maskesi takıyor, sizinkine uygun pijama takımları var.

"Bebeğim," diye düşünceli bir şekilde, "Hamile misin?"

Neredeyse diş macununu tüküreceksin. Ağzınızı çabucak çalkaladın, bir havluyla ağzınızı kuruladın ve şimdi yanınızda dişlerini fırçalayan Ran'la yüzleşin. Sana masumca , hatta umutla gözlerini kırpıyor, bakışları altında kendini sıcak hissetmene engel olamıyorsun. "N-bu fikre nereden kapıldın?"

Kalbiniz o kadar hızlı atıyor ki, göğsünüzden fırlayacakmış gibi hissetmeden edemiyorsunuz, size kaşlarını oynatmak için eğildiğinde şakacı bir şekilde göğsünü itiyorsunuz. "Öylesin, değil mi? Seni hamile bıraktım ? Karnında bebeğim mi var?"

"Sen çok tuhafsın!" Göbek çıkıntısını örtmek için büyük boy düğmenizi koruyucu bir şekilde aşağı doğru çekerek onu dürttünüz. "Ya öyleysem? Seni şaşırtma şansımı tamamen mahvettin!"

Ran'ın diş fırçası yere düşer. Çok geçmeden ellerinizi kavradı, ağzında hala beyaz köpük var. "Olmaz, ciddi misin?! Hamile misin!" Ran seni ezip sarılıp, bir sonraki saniye dizlerinin üstüne çökerek karnını kavrayıp kulağını hayal ettiği yere bastırmadan önce bunu doğrulama şansın yok - zaten bilmiyor değil. bebek onu dinliyordu. "Merhaba ufaklık, benim, baban!"