ZeyÇağ (TAMAMLANDI)

4.

Zeynodan

sinirle eve gelip oda'nın kapısını kapatmıştım ve bağırmaya başladım

Zeyno:gıcık işte ne olacak sanki beni sinir etmeye gelmiş bu dünyaya

ben kendi kendime bağırırken arap beni pencereden izliyordu ama ben farkında bile değildim ama birden kahkaha sesi duydum ve pencereye baktım

Zeyno:arap

Arap:kız dışarı gel hemen

arap'ın dediği şeyle zeyno hemen dışarı çıktı

Zeyno:ne var lan ne istiyorsun

Arap:kızım bi sakin ol ya yine kim sinir etti seni

Zeyno:şey sinir etti

Arap:kim

eğer arapa çağrı'dan bahsedersem kesin sinirlendirdi o yüzden yalan söylemek zorunda kalmıştım

Zeyno:ali sinir etti o cemre denen kızla hayla samimi ondan

Arap:kızım hayla mı ya

Zeyno:ne hayla mı arap

Arap:sen hayla ali'ye mı aşıksın

arap'ın dediği şeyle susmuştum çünkü hayla ali'ye aşık olup olmadığımı bilmiyordum bana ne olmuştu ki birden vefa'nın katilini bulmak için gittiğimiz okulda bu sefer değişik hisler hissetmeye başlamıştım ama kime karşı olduğunu gerçekten bilmiyordum ve arap'ın sesi beni kendime getirdi

Arap:alooo zeyno sana diyom kız konuşsana

Zeyno:ne diyon lan sen

Arap:diyorum ki sen hayla ali'ye mi aşıksın

Zeyno:değilim ali'ye aşık falan ben

Arap:he iyi bari

arap'ın dediği şeyle zeyno evine gitti sabah ise üçü erkenden okula gelmişlerdi ve tam bisikletlerini park edeceklerdi ki berk sinirle gelip ali'ye yumruk attı ve ikisi kavga etmeye başladılar

Cemre:ya durun yapmayın

Zeyno:bunların hepsi senin yüzünden biliyorsun değil mi

zeyno'nun dediği şeyle cemre ters ters baktı ama birden çağrı geldi ve kavgayı ayırdı

Berk:çağrı bırak beni

Çağrı:berk yeter artık uğraşma şunlarla