Seni hep koruyacağım/hyunlix💛🖤

Emin değilim Chan

Felix:
Arkadaşlarım ailesinin zoruyla yaz kampına giderken beni de peşlerinden sürüklediler. Her sonbahar yaz kampından geldikten sonra oradaki yaşadıklarını bana anlatırlardı ama bunlar genelde iyi şeyler değildi.  Bana hep "sende bizle gel kesin çok eyeleniriz" deselerde gitmemiştim ama bu sefer artık gitmem gerektiğini düşündüm. Neden bilmiyorum içimde garip bi his vardı. Daha önce hiç böyle hissetmemiştim. Kampa giden otobüse bindiğimizde kapının üstünde bi oturma planı vardı. Ben Hwang Hyunjin diye birinin yanına oturacaktım. Tam arkamda da Bang Chan oturuyordu. Cam kenarında değildim, ama beni araba tutar! Cam kenarında oturmam gerek. Bunu görevli hostese söyledim
"Merhaba, şey beni araba tutuyor ama ben cam kenarında oturmuyorum yani plana göre ben ve..." yanımda oturacak kişinin ismini hatırlamaya çalıştım ve 10saniye kadar sonra hatırladım "hwang yerlerimizi değiştirebilirmiyiz acaba"
"Maalesef ben bişey yapamam, Hyunjin ve sen aranızda halledin" dedi. Tanrım ah!!
Otobüse bindim ve yerime oturdum.
Hyunjin çoktan oturmuştu bile.
"Selam" dedim çekinerek. "Selam?"
"Şey beni araba tutuyor yerlerimizi değiştirebilirmiyiz" dedim bazik ve yumuşak bi sesle. "Bilmem" dedi "ne"
"Belki benide araba tutuyor" "peki tutuyomu" "hmm bi düşeyim..." tanrım hadi ama "hayır"dedi "sanırım beni araba tutmuyor" "o zaman yer değişebiliriz" dedim,başını olumsuz anlamda salladı ve sallarken sırıtıyordu. Tanrım sen neden beni böyle sınıyorsun. "Peki o zaman bana poşeti ver" dedim koltuğun arkasındaki bölmeyi göstererek. "Kendin al" dedi. Ahğ. Derin bir iç çekip poşeti aldım. Yola çıktık.20 dk falan sonra midem bulanmaya başlamıştı. Poşeti ağızıma götürdüm ve bang chan beni arkadan dürttü "İyimisin" dedi. "Emin değilim chan" der demez poşetin içine kustum. Bang Chan hemen görevli hostese bağırdı "HEY!! ARKADAŞIM HASTA ARABAYI DURDURUN" Bang Chan böyle bağırınca yanımda uyuyan Hwang kafasını yasladığı camdan kaldırdı. "Hey" dedi "İyimisin??" Sesi daha önce duyduğum gibi sert değildi. Yumuşak ve sakindi,belki de uykuluydu. Kafamı olumsuz anlamda salladım çünkü konuşçak halım yoktu. Şoför otobüsü kenara çekti. Ben inerken Bang Chan da peşime geldi. Dağ gibi bi yerden indim. Akarsu vardı. Kenarına eğilim ve öğürmeye başladım. Bang Chan saçımı tuttu. Öğürmem bittiğinde Bang Chan bana "iyimisin, istersen biraz daha burda duralım"dedi. Sonra da çillerime baktı. "Yüzün bembeyaz çillerin ortaya çıkmış çok güzel görünüyor"dedi. Suratımı elimle kapattım ve "Kötü mü" dedim. "Hayır!!"dedi "çok güzel" yüzümden ellerimi çektim. "Tamam" dedim ve otobüsün yanına, yukarı çıktık. Hostes "TAMAM SORUN YOK,HERKES OTOBÜSE" diye bağırdı. Hyunjin yanıma geldi. "İyimisin"Kafamı salladım ama bu sefer olumlu yönde. Otobüse bindik ve Hyunjin benim yerime yerleşmişti bile. Hemen cam kenarına oturdum Bang Chan da bana bakabilmek için yanındakiyle yer değiştirmişti. Hemen benim omzumu dürttü. "Hey kötü hissedersen hemen bana seslen" dedi "şimdi biraz uyumaya çalış" dedi ve saçlarımı karıştırdı.

426 kelime

Lütfen fic hakkındaki yorumlarınız belirtinnn 🐣✨