Κεφάλαιο 1| The Reunion

239 20 147
                                    

Οπτική γωνία Ανδριάνας

Απόψε βρίσκομαι ξανά πίσω.... πίσω στο λύκειο ακόμα και αν έχω μεγαλώσει πλέον. Δεν έχει αλλάξει τίποτα αλλά ταυτόχρονα έχουν αλλάξει τόσα πολλά.

Πρώτη φορά αυτή η αίθουσα έχει τόση ησυχία. Κοιτάζω το παλιό μου θρανίο και χαμογελάω στην ανάμνηση. Είναι το ίδιο ακριβώς θρανίο εφτά χρόνια μετά. "Ανδρι& Άλεξ=ήμασταν εδώ" παρατηρώ αυτό που είχαμε χαράξει τότε και το χαμόγελό μου γίνεται όλο και πιο πλατύ.

Εγώ είμαι η Ανδρι ή αλλιώς Ανδριάνα! Είμαι η κοπέλα με τα μακριά κόκκινα μαλλιά που είχε τόσα όνειρα για το μέλλον, τόσα σχέδια που ακόμα πασχίζει να πραγματοποιήσει. Και ο Άλεξ... Ο Άλεξ ήταν ο Άλεξ. Έχω να μιλήσω μαζί του χρόνια, από τότε που τελείωσε το λύκειο. Και όχι δεν τσακωθήκαμε ή κάτι κακό συνέβη... απλώς μεγαλώσαμε, αλλάξαμε χώρες, ενδιαφέροντα και χαθήκαμε.

<<Δεν το πιστεύω πως είσαι ακόμα κοκκινομάλλα>> Ακούγεται από πίσω μου μια γνωστή φωνή και αμέσως γυρίζω να τον κοιτάξω.

Είναι πιο όμορφος από την τελευταία φορά που τον είδα. Έχει ακόμα αυτά τα πανέμορφα μάτια, που αν και δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο χρώμα όπως μπλέ, γρι ή πράσινα αλλά είναι ένα απλό συνηθισμένο καφέ, σε μαγνητίζουν κάνοντάς σε να χαθείς μέσα σε αυτά.

<<Νόμιζα πως σου άρεσε που είναι κόκκινα>> Του απάντησα γελώντας λιγάκι.

*Αναδρομή στο παρελθόν*

1η λυκείου

Έχουμε μαθηματικά και η ώρα δεν περνάει καθόλου γρήγορα, για την ακρίβεια νιώθω πως θα κοιμηθώ όρθια. Κάποια στιγμή έτσι όπως κλείνουν τα μάτια μου νιώθω κάποιον να μου τραβάει τα μαλλιά.

<<Τι στον διάολο κάνεις;>> Ψιθυρίζω στον ενοχλητικό ώρες ώρες διπλανό μου.

<<Βαριέμαι και εσύ δεν μιλάς οπότε αποφάσισα να πειραματιστώ με τα μαλλιά σου. Που ξέρεις; Μπορεί να έχω ταλέντο στην κομμωτική.>> Μου απαντάει φυσιολογικά.

<<Βλαμμένο είσαι παιδάκι μου; Στα δικά μου μαλλιά σου ήρθε να πειραματιστείς;>> Προσπαθώ να το παίξω εκνευρισμένη ενώ στην πραγματικότητα θέλω να γελάσω.

<<Ναι μου αρέσει που είναι κόκκινα με εμπνέουν>> Μου λέει γελώντας χαμηλόφωνα.

*Επιστροφή στο παρόν*

<<Ποτέ δεν είπα πως δεν μου αρέσουν απλώς οι περισσότερες τα έβαψαν και τρόμαξα να τις γνωρίσω κάτω.>> Εξηγεί χαμογελώντας μου.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Apr 18 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

It's Always Been YouWhere stories live. Discover now