All tears fade away when he come

CHAPTER 2: May gwapong multo

chapter 2

Umuwi ako ng bahay ng maga ang mga eyes ko, buti wala pa sila mommy and daddy kung hindi susugurin nila si Larry.

"Ang sama mo larry" i said ng pinupunit ko ang picture nya into 4. but wait?! alam kong babalik pa sya. kaya sinolve ko like a puzzle ang picture.

"alam kong babalik ka larry. alam ko yan"

*kringggg*

*kriinnngg*

sino? kaya ang tumatawag?

pagtingin ko sa phone ko si harry pala. hindi si harry potter ha? iba na yun.

[hello?]

"hello harry, n-napatawag ka?" [i heard you and larry break up? isn't it?]

"ewan"

[hoy?!!! ikaw na nga tong dadamayan tas gaganyanin moko? your so mean!!]

no bato parang babae.

"sige na, sige na. oo. pero sungit kailangan ko ng makaka usap. would you come here? please?"

[a second, kwento mo sakin ha?]

"ha? a second? nasa *tooot* *tooot*"

oh well.

*tok tok tok*

ang bilis.

*tok tok tok*

"wait lang sungit!!" sigaw ko

*tok tok tok*

hay nako... -_-

"o ano na? a——" ha? wal namang tao.

lumabas ako. wal akong makitang tao. edi pumasok na lang ako. pagsarado ko ng pinto? 0.0

"ahhhhhhhhhh, tulong... may gwapong mumo?!!!"

sigaw ko. nakakatakot. papasok na sana ako ng kwarto ng marinig ko ang tawa ng mumo. at?

"t-thank you hahahahhah" -_-

ay si sungit pala..

"tinatawa tawa mo?"

"syempre sinabi mong gwapo ako eh tsaka natuwa ako sa itsura mo ang kuliiit. ^_^.

"ewan ko sayo"

saka ako umupo sa sofa.... kulit rin eh no?