Eudaimonia Dépaysement (T.R.A.V.E.L SERIES #5)

Chapter 34

---

Napaawang ang labi ko dahil sa narinig sa kanya. I then furrowed my brows.

"Ivor... babe," ulit ko, with a pause.

"It doesn't sound right hearing it in the same sentence." Sabi nito at napatilt pa ng ulo.

I bit my lips, sasabihin sanang kausap ko ang mga kaibigan ko ng di ko na nagawa dahil may kumatok sa pinto. Pareho kaming napalingon sa loob bago nagkatitigan.

He sighed before turning around. Sumunod naman ako at naupo nalang sa kama while looking at him talking to the maid. Napatango ito bago sumunod sa labas.

Ang narinig kong sabi ng maid ay nasa labas daw si Ivor.

Hindi ako umimik o sumunod man lang. I let him be dahil baka kung ano na namang isipin niya. I feel so conscious now, with my actions and words. Nagiging maingat ako dahil pakiramdam ko, lahat ng gagawin ko ay mali.

Hindi naman iyon pinaparamdam sakin ni Kendric pero hindi ko maiwasan. I guess this is the effect of doing something wrong for years.

And hindi ako sanay. Dahil hindi naman ako ganito noon. Ngayon lang ako may pinanindigang gawin na alam kong mali. At ang tagal pa.

I stayed inside the room and only went out ng magising na si Keegan. Sinama ko siya sa baba. Halos padilim na, baka late na to makatulog mamaya.

I heard Ivor talking habang pababa ng hagdan. May sinasabi tungkol sa business habang si Kendric ay nakasandal sa upuan at nakatingin sa papel, seryosong nakikinig kay Ivor.

Napatingin ito samin ng marinig ang mga hakbang namin papababa. Maging si Kendric ay napatingin.

Nagbigay ito ng ngisi ng makita si Keegan na para bang kanina pa iyon nakapaskil sa bibig niya. He glanced at me before at Ivor then stood up. Sinalubong nito si Keegan at kinarga.

"Ninong!" Tawag ni Keegan ng makita si Ivor.

Here we go again.

Ngumiti si Ivor at tumayo, nakipag apir ito kay Keegan ng bumalik sa upuan si Kendric. Ako ay nagdadalawang isip kung susunod ba o hindi dahil nga... baka iba isipin na naman ni Kendric!

Hindi pa kami nakakapag usap, hindi pa siya nalilinawan. I badly want to tell him, to talk to him, but if a person doesn't want to listen, what's the point?

"Hey kid, how are you?" Sabi ni Ivor.

Niligpit nito ang mga papel na nasa mesa at inilagay sa isang folder.

"I'm doing good!" Nakangising sabi ng anak ko.

I sighed bago lumapit at tumabi ki Kendric. Hindi sobrang lapit though. Napalingon sila saking dalawa so I raised a brow. Tinanguan ko si Ivor bago tinignan si Keegan.

Kinuha ko ito kay Kendric at sakin pinaupo dahil mukhang nag uusap sila at nagulo namin.

Napatitig ito sakin but I didn't glanced at him again. Or to anyone, kay Keegan lang.

I don't want to do anything that'll anger him more. Mas mahihirapan akong makausap siya.

Nag usap ulit sila, si Keegan ay pinalaro ko nalang sa phone ko so he won't interrupt them. Mukhang alam naman nitong nag uusap ang dalawa tungkol sa importanteng bagay kaya hindi rin nag iingay.

Hindi rin ako nakikinig at ibinigay lang kay Keegan ang atensyon.

Basta ang alam ko ay nag uusap sila sa isang ship na ilalaunch daw dito sa Pilipinas. Magkaaway sila but their business continued operating. Mabuti naman at hindi nila iyon idinamay. And I doubt they will. Mukhang they're matured enough not to do so.