Family?

01. "Nasze skromne początki" cz.1

Jenna.POV

-Kurcze.- wyszeptałam kiedy nie mogłam otworzyć szafki.

Już jest dobre 4 minuty po dzwonku a ja nadal siłuje się z tą szafkę,

Walnęłam pięscią w szafkę .

Zrezygnowana chciałam już kierować się do klasy jednak tego nie zrobiłam.

Zatrzymał mnie lekko ochrypnięty ale zarazem bardzo seksowny głos.

-Może ci pomoc?

Ja stojąc nadal do niego plecami odpowiedziałam.

-Tak.

Odsunęłam się od szafki.

Wreszcie mogłam się mu przyjrzeć.

Wstrzymałam oddech kiedy dotarło do mnie kim jest mój "wybawca"

To Mike Langer jeden z najbardziej popularnych uczniów tej szkoły.

W sumie nawet nie ma co się dziwić.

Pierwsze miejsca w każdych olimpiadach zarówno sportowych jaki i szkolnych

przystojniak jakich mało człowiek z wspaniałą reputacją i dobrym sercem.

Chodzi ze mną do klasy.

-Proszę-powiedział i odwrócił się moją stronę.

-Ooo Jenna Sparks.

Uniosł lekko swe kąciki ust a mój wzrok mimowolnie poleciał na jego usta.

Były pulchne ,koloru malinowego i formowane były w kształt serca.

Na 100% jego pocałunki są perfekcyjne.

-Halo ziemia do panny Sparks. -zaśmiał się machając swoją dłonią przed moja twarzą.

-Wybacz ale musze już iść.

Podeszłam do szafki i schowałam w niej twarz by ukryć to,że się za rumieniłam.

Wiem głupie ale nie chciałam pokazywać tego,że właśnie przyłapał mnie na obczajaniu go.

Gdy wyjęłam potrzebne rzeczy zamknęłam szafkę i dosłownie pobiegłam do klasy.

Uderzyłam ramieniem w drzwi przez co wszystkie moje książki wyleciały mi z torby.

Schyliłam się by moc je pozbierać.

-Chyba masz dziurawe ręce-zaśmiał się i o mało co nie przyprawił mnie o zawał serce.

Spojrzałam na niego z lekkim przerażeniem w oczach.

Przecież przed kilkoma minutami wstał na parterze a tu ot tak znajduje się na drugim piętrze.

On umie się teleportować czy co?

-Może powinnienem ci to powiedzieć wcześniej , pana Petersa jeszcze nie ma- powiedział podając mi książki.

Jedyne co mi się udało powiedzieć a raczej wykrzyczeć to

-Jaja sobie robisz!?

W odpowiedzi dostałam jego śmiech.

Zaraz przywalę mu w tą gorącą buźkę - pomyślałam

-Nie zrobiłem tego celowo-powiedział w obronnie.-Myślałem,że wiesz.

-Gdybym wiedziała to bym nie biegła- burknęłam i weszłam do klasy.

Mike zrobił to samo.

Usiadłam w ostatniej ławce.

Modliłam się w duchu by Mike nie usiadł obok mnie jednak los chciał ,że niestety to zrobił.

Spojrzałam na niego a gdy tylko chciał otworzyć te perfekcyjne usta powiedziałam

-Tak jestem zła tak nie podoba mi się ,że ze mną usiadłeś i nie nie wybaczę ci więc nie otwieraj jadaczki ,bo chce skupić się na lekcji.

Akurat Pan Peters wszedł do środka.

Oby ta lekcja szybko minęła...